|
| Gönderen | Mesaj |
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:09:10
|
|
|
HİCRET
Mekke`yle Medine arası yollar;
Çizik çizik, hasret arası yollar.
Vardığı her nokta yine başlangıç;
Gitgide Allah`a varası yollar.
Mekke`yle Medine arası yollar.
Bu çıplak yollarda ne in, ne de cin,
Yalnız iki çift nurdan güvercin.
Bunlar iki dostun ayakları ki,
Yolları göklere bağlayan perçin.
Bu çıplak yollarda ne in, ne de cin.
Hicret, yurtdışında aranan destek
Dâvâ sahibine öz yurdu köstek;
Merkezi dışardan sarmaktır murad,
Merkezi çevreden fethidir istek.
Hicret, yurtdışında aranan destek.
İnsan kaçar, ufuk kaçar beraber,
Ufukta, varılmaz gâyeden haber.
O ki, eteğinde, ufuk ve gâye,
O ki, Gaye -İnsan, Ufuk- Peygamber.
İnsan koşar, ufuk kaçar beraber.
Ayakta, Medine Müslümanları,
İslâm`ın "Yardımcısı" kahramanları...
Rasûller Rasûlü uğruna fedâ
Malları, canları, hânümanları...
Ayakta, Medine Müslümanları.
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:09:59
|
|
|
DÜN YILBAŞIYDI HİCRİ YILBAŞI BU VESİLEYLE TÜM İSLAM ALEMİNİN HİCRİ YILBAŞISI KUTLU OLSUN
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:11:08
|
|
|
1- MÜSLÜMANLARIN MEDİNE`YE HİCRETLERİ
Hicret bir yerden başka bir yere göç etme demektir. Müşriklerin zulümleri yüzünden Mekke`de Müslümanlar barınamaz hâle gelmişlerdi. Bu sebeple 2`inci Akabe Bîatında Hz. Peygamber (s.a.s.) ve Müslümanların Medine`ye hicretleri de kararlaştırılmıştı. Rasûlullah (s.a.s.) "Sizin hicret edeceğiniz yerin iki kara taşlık arasında hurmalık bir yer olduğu bana gösterildi..."(120) diyerek Müslümanların Medine`ye hicretlerine izin verdi. 2`inci Akabe Bîatı, Peygamberliğin 12`nci yılının son ayı olan Zilhicce`de yapılmıştı. 13`üncü yılın ilk ayı Muharrem`de (Temmuz 622) Medine`ye hicret başladı. Mekke`den Medine`ye ilk hicret eden, Beni Mahzûm`dan Abdülesed oğlu Ebû Seleme(121), en son hicret eden ise Rasûlullah (s.a.s.)`in amcası Abbâs`tır.
Mekke`nin fethine kadar geçen süre içinde, dini uğruna, evini-barkını, malını-mülkünü, âilesini, kabîlesini, akrabasını, bütün varlığını Mekke`de bırakarak Rasûlullah (s.a.s.)`in müsâdesiyle Medine`ye göç eden Mekke`li Müslümanlara "Muhâcirûn" adı verilmiştir.
Medine`de muhâcirleri misâfir eden, onlara bütün imkânları ile yardımcı olan Medine`li Müslümanlara da "Ensâr" denilmiştir. Muhâcirûn ve Ensâr, Kur`ân-ı Kerîm`de bir çok vesîlelerle övülmüşlerdir.(122)
Muharrem ve safer aylarında Müslümanlar, âileleri ile birlikte hicret ettiler. Birer, ikişer, gizlice Mekke`den ayrılıp Medine`ye gittiler. Ensâr tarafından Medine civârındaki "Avâlî" denilen köylere yerleştirildiler.
Hz. Ömer Mekke`den gizli ayrılmadı. Kılıcını kuşandı, Kâbe`yi tavâf etti. Bütün müşriklere meydan okuyarak:
İşte ben Medine`ye gidiyorum. Analarını ağlatmak, karılarını dul, çocuklarını yetim bırakmak isteyenler peşime düşsün... dedi. Ömer`in hicreti Hz. Peygamber (s.a.s.)`in hicretinden 15 gün kadar önce olmuştu.
Kısa zamanda, Mekke`li Müslümanların hemen hepsi Medine`ye göç etti. Yalnızca Hz. Ebû Bekir ile Hz. Ali`yi Rasûlullah (s.a.s.) Mekke`de alıkoymuştu.(123) Ebû Bekir hicret için izin istediğinde, Rasûlullah (s.a.s.):
"Acele etme, Allah sana hayırlı bir arkadaş verecek..." diyerek hicretini geciktirmiştil(124). Mekke`de müslümanlıkları yüzünden âileleri tarafından hapsedilmiş olanlar ile köle ve câriyelerden başka Müslüman kalmamıştı. Rasûlullah (s.a.s.) düşmanları arasında, en büyük tehlike karşısında yapayalnız bulunuyordu.
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:11:43
|
|
|
2- HZ. PEYGAMBER (S.A.S.)`İN HİCRETİ
a) Dâru`n-Nedve`nin Korkunç Kararı
Akabe görüşmeleri ile Müslümanlık Medine`de yayılmağa başlamış, müşrikler korktuklarına uğramışlardı. Üstelik Mekke`deki Müslümanlar da Medine`ye göç etmişlerdi. Şimdi Hz. Muhammed (s.a.s.)`de Medine`ye gider, Müslümanların başına geçerse, Mekke`lilerin Şam ticâret yolu kapanabilirdi. Mekke müşrikleri Müslümanlara son derece kötü davranmışlar, târihte eşine ender rastlanan işkence ve hakarette bulunmuşlardı. Bunlar Medine`lilerle birleşip, kuvvetlendikten sonra kendilerinden öç alabilirlerdi. Esâsen Mekke`lilerle Medine`liler arasında, öteden beri geçimsizlik vardı. Çünkü Mekke`liler Adnânîlerden; Medine`liler ise Kâhtânîlerdendi. Durumun ciddiliğini anlayan Kureyş müşrikleri, Mekke`de yapayalnız kalan Peygamber Efendimize ne yapmak gerektiğini kararlaştırmak üzere Dâru`n-nedve`de toplandılar. Toplantıda Ebû Cehil, Ebû Süfyan, Ebu`l-Bahterî, Utbe b. Rabîa, Cübeyr b. Mut`im, Nadr b.Hâris, Ümeyye b.Halef, Hakim b.Hızâm...... gibi Mekke ileri gelenlerinin hemen hepsi vardı. Müslümanlık tehlikesinin önlenmesiyle ilgili çeşitli fikirler ileri sürdüler.
İçlerinden Ebûl Bahteri:
- Muhammed (s.a.s.)`i bağlayıp her tarafı kapalı bir yerde ölünceye kadar hapsedelim, dedi. Amr oğlu Hişâm:
- O`nu bir deveye bindirip Mekke`den çıkaralım, uzak yerlere sürelim, dedi. Ebû Cehil ise:
- Kureyş`in bütün kollarından birer temsilci seçelim. Bunlar aynı anda hücûm edip Muhammed (s.a.s.)`i bir hamlede öldürsünler. Kimin vurduğu, kimin darbesiyle öldüğü belli olmasın. Böylece kanı bütün Kureyş kabîlesine dağılsın, Hâşimîler bütün Kureyş kollarına karşı çıkamayacaklarından kan davasına kalkışamazlar. Çâresiz diyete (kan bedeline) râzı olurlar. Bu iş böylece kapanır... dedi. Ebû Cehil`in teklifi ittifakla kabûl edildi. Diğer teklifler beğenilmedi. Hemen Kureyş kollarında 40 yeminli kişi seçip toplantıyı bitirdiler.(125)
Müşriklerin Dâru`n-Nedve`deki bu konuşma ve plânları el-Enfâl Sûresi`nin 30`uncu âyetinde şöyle özetlenmektedir.
"Ya Muhammed, hatırla şu zamanı ki, inkâr edenler (Mekke müşrikleri) seni bir yere kapatmak veya (hepsi birden) öldürmek yahut da (Mekke`den) çıkarmak için sana tuzak hazırlıyorlardı. Onlar sana tuzak kurarken, Allah da (onlara) tuzak kuruyordu. Allah tuzakların en iyisini kurar."
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:12:30
|
|
|
b) Rasûlullah (s.a.s.)`in Evinin Müşrikler tarafından Kuşatılması
Müşriklerin bu korkunç plânını Cebrâil (a.s.) Peygamber Efendimize haber verdi. "Bu gece, her zaman yatmakta olduğun yatağında yatmayacaksın, evini terkedeceksin..." dedi. Böylece Rasûlullah (s.a.s.)`e de hicret için izin verildi. Rasûl-i Ekrem (s.a.s.) Hz. Ali`yi çağırdı.
"Ben Medine`ye gidiyorum. Sen bu gece benim yatağımda yat, hırkamı üstüne ört. Müşrikler beni yatıyor sansınlar, onlara bir şey sezdirme. Sabahleyin şu emânetleri sâhiplerine ver.(126) Ondan sonra sen de hemen gel" dedi.
Ortalık kararınca, Kureyş`in seçme cânileri evin etrâfını sardılar.(127) Sabahleyin evinden çıkarken hep birden saldırıp öldüreceklerdi. Hz. Ali, Rasûlullah (s.a.s.)`in yatağına yattı. Hz. Peygamber (s.a.s.) eline bir avuç kum alıp, evini çeviren müşriklerin üzerine saçtı. Saçılan kum taneleri cânilerden herbirine isâbet etmiş, hepsi de derin bir uykuya dalmışlardı. Rasûlullah (s.a.s.) "Yâ-Sîn Sûresi"nin başından:
"Biz onların önlerine ve arkalarına birer sed çektik, böylece gözlerini perdeledik. Onlar artık elbette görmezler" anlamındaki 9`uncu âyetine kadar olan kısmı okuyarak, aralarından geçip gitti.(128) Müşrikler Hz. Muhammed (s.a.s.)`in yatağında yattığını sanıyorlardı. Sabahleyin, yatakta yatanın Ali olduğunu görünce, donakaldılar, ne yapacaklarını şaşırdılar; hiddetlerinden çıldıracak hâle geldiler. Hemen her tarafı aramağa koyuldular. Mekke`yi alt üst ettiler. Fakat Hz. Peygamber yoktu.
Muhammed (s.a.s.)`i bulana 100 deve verilecek, diye ilân ettiler. Bu haber duyulunca, ne kadar mâceracı, cânî, katil varsa, hepsi etrâfa yayıldı. Mekke`de ve Mekke dışında, harıl harıl Hz. Peygamber (s.a.s.)`i arıyorlardı.
Rasûlullah (s.a.s.), gece evinden ayrıldıktan sonra Kâbe`yi tavâf etti. "Ey Mekke, sen Allah katında yeryüzünün en hayırlı ve bana en sevimli yerisin; eğer çıkmak zorunda bırakılmasaydım, senden ayrılmazdım", dedi.(129) Ertesi gün öğle sıcağında Hz. Ebû Bekir`in evine vardı. Allah`ın emri ile, berâber hicret edeceklerini bildirdi. Hz. Ebû Bekir, sevinç göz yaşları ile, 4 aydır dışarıya bırakmayıp, ağaç yaprakları ile beslemekte olduğu iki cins devesini işâret ederek:
Dilediğini seç, Yâ Rasûlallah, dedi. Rasûlullah (s.a.s.) bedelini ödeyerek devenin birini aldı.
Rasûlullah (s.a.s.) ve Ebû Bekir için hazırlanan yol azığı bir dağarcığa konuldu. Ebû Bekir`in kızı Esmâ, belindeki bez kemeri ikiye ayırıp bir parçası ile bu dağarcığın ağzını bağladığı için Esma`ya "Zâtü`n-nitâkayn" (iki kemerli) ünvânı verild.(130/1)
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:13:04
|
|
|
c) Mağarada Gizlenmesi
Gece olunca, her ikisi evin arka penceresinden çıktılar. Ayakkabılarını çıkarıp, ayaklarının uçlarına basarak ıssız yollardan Mekke`nin güneyine doğru ilerlediler. 1.5 saat (3 mil) mesafede Sevr Dağı`nın tepesindeki mağaraya vardılar. Kureyşin araması bitinceye kadar, (perşembeyi cumaya bağlayan geceden pazar gününe kadar) üç gün bu mağarada gizlendiler.
Ebû Bekir`in oğlu Abdullah, geceleri mağaraya gelip Mekke`de olup biteni anlatıyor, ortalık ağarmadan gene Mekke`ye dönüyordu. Kölesi Âmr b. Füheyre de koyunlarını otlatırken akşamları Sevr dağına götürüp onlara süt veriyordu.
Peygamber Efendimizi ve Ebû Bekir`i arayanlar, iz sürerek, nihâyet Sevr`deki mağaranın ağzına kadar geldiler. Ayak sesleri ve konuşmaları içeriden duyuluyordu. Hz. Ebû Bekir, başını kaldırdığı zaman onların ayaklarını görmüş ve heyecanla:
-"Yâ Rasûlallah, eğilip baksalar, bizi görecekler, demişti, bunun üzerine Peygamber Efendimiz:
-"Korkma, Allah`ın yardımı bizimledir.(130/2) İki yoldaş ki, üçüncüsü Allah`tır, hiç endişe edilir mi?" buyurdu.(131)
Tâkipçiler Sevr dağı`na henüz çıkmadan, bir örümcek mağaranın ağzına ağ örmüş, bir çift beyaz güvercin yuva yapıp yumurtlamıştı. Bu durumda Kureyşliler mağaranın içine bakmanın ahmaklık olacağını düşünerek bırakıp gittiler.(132)
Kureyşlilerin aramaları üç gün sürdü. Peygamber Efendimiz ile Ebû Bekir Mekke`de iken Abdullah b. Uraykıt adında henüz müslüman olmamış, fakat son derece emîn bir şahsı kılavuz olarak kiralayıp develeri de ona teslim etmişlerdi.(133) Kılavuz Abdullah, üç gün sonra, dördüncü günün (Pazar) sabahı develeri mağaraya getirdi. Devenin birine Rasûlullah (s.a.s.) ile Ebû Bekir diğerine ise kılavuz Abdullah ile Ebû Bekir`in kölesi Âmir b. Füheyre bindiler. Sâhili takibederek Medine`ye doğru 24 saat hiç dinlenmeden yol aldılar Deve yürüyüşü ile 13 günlük olan Medine yolunu 8 günde katederek 12 Rabiulevvel/23 Eylül 622 pazartesi günü Kuba`ya ulaştılar.
Rasûlullah (s.a.s.)ilk vahiy Hîra (Nûr) dağı`ndaki mağarada gelmişti. Hira`daki mağara ile Sevr`deki mağara arasında geçen müddet, Rasûlullah (s.a.s.) `in Peygamberlik hayatının Mekke Devri`ni teşkil etmişti. Sevr dağı`ndaki mağaradan başlayan hicret ise, Mekke Devri`nin sonu, Medine Devri`nin başı olmaktaydı.
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:13:47
|
|
|
d) Rasûlullah (s.a.s.)`i Tâkibedenler
Hicret yolculuğunda Peygamber Efendimiz iki önemli takiple karşılaştı.
Müdliçoğullarından Sürâka, Kureyş`in ilân ettiği mükâfâtı ele geçirmek hevesiyle, kendi bölgelerinden geçmiş olan hicret kafilesini tâkibe koyuldu. Atını dört nala sürerek Rasûlullah (s.a.s.) ve arkadaşlarına yaklaştığı sırada, atı sürçüp kapaklandı. Kendisi de yere yuvarlandı. Yeniden atına binip koşturdu. Tam yaklaştığı sırada, atının ön ayakları kuma saplandığı için, yine düştü. Atını zorlukla kurtardı. Sürâka`nın morali iyice bozulmuştu. Rasûlullah (s.a.s.)`den özür diledi. Yazılı bir emânnâme alarak geri döndü; diğer tâkipçileri de "ben aradım, boşuna yorulmayın, bu tarafta yok..." diyerek geri çevirdi.(134)
Eslemoğullarından Büreyde de, Kureyşin ilân ettiği mükâfâtı alabilmek için Rasûlullah`ı tâkibe başlamıştı. Fakat ilk görüşte, yanındakilerle beraber Müslüman oldu. Daha sonra başındaki beyaz sarığı çözerek mızrağının ucuna bağladı. "Sizin gibi şanlı bir kafile bayraksız gitmez. İzin verirseniz ilk alemdârınız olayım" diyerek ta Kuba Köyü`ne kadar Rasûlullah (s.a.s.)`e bayraktarlık yaptı.
Daha sonra, Şam`dan Mekke`ye dönmekte olan bir ticâret kafilesine rastladılar. Kafilede bulunan, ilk 8 Müslümandan Avvâm oğlu Zübeyr, Rasûlullah (s.a.s.) ve Ebû Bekir`e beyaz elbiseler giydirdi.(135) Ve Medine`lilerin kendilerini sabırsızlıkla beklediklerini haber verdi.
Rasûlullah (s.a.s.)`ın yola çıktığı Medine`de duyulmuştu. Bu yüzden Medineliler, Rasûlullah (s.a.s.)`i karşılamak üzere her sabah şehir dışına çıkıp bekliyorlardı. 12 Rabiulevvel /23 Eylül 622 Pazartesi günü yine öğleye kadar beklemişler, sıcak bastırınca ümitlerini kesip dönmüşlerdi. Bu esnâda bir iş için evinin yüksek kulesinden etrafı seyreden bir Yahûdî, beyazlar giyinmiş bir kafilenin uzaktan gelmekte olduğunu gördü ve yüksek sesle:
İşte günlerdir yolunu beklediğiniz devletli geliyor, diye haykırdı.
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:15:16
|
|
|
c) Hz. Peygamber (s.a.s.)`in Medine`de Karşılanışı
Cuma namazından sonra Rasûlullah (s.a.s.) Medine`ye hareket etti.(141) Medine, târihinin en önemli gününü yaşıyordu. Halk bayram sevinci içinde, Kuba`dan itibâren yolu iki taraflı doldurmuştu. Kadınlar şiirler söylüyor, çocuklar "Rasûlullah geldi, Rasûlullah geldi" diye bağrışıyor, küçük kızlar def çalarak şenlik yapıyorlardı. Medine halkı, Rasûlullah (s.a.s.)`in gelişinden duyduğu sevinci, hiç bir şeyden duymamıştı.
Herkes Peygamber Efendimizi kendi evinde misâfir etmek istiyor, "Ey Allah`ın Rasûlü, bize buyurunuz... "diyerek deveyi durdurmak istiyorlardı. Rasûlullah (s.a.s.) ise, kimseyi gücendirmemek için devesini serbest bırakmıştı.
- "Siz deveyi kendi hâline bırakınız. O memurdur, emrolunduğu yere gider," diyerek dâvet edenlerden izin istiyordu. Nihâyet deve, hâlen "Mescidü`n-Nebi"nin bulunduğu boş arsada çöktü, Rasûlullah (s.a.s.) inmedi. Deve kalkarak bir kaç adım gittikten sonra geri dönüp ilk çöktüğü yere yeniden çöktü, bir daha kalkmadı. Rasûlullah (s.a.s.) üzerinden inerek:
- "Akrabamızdan en yakın kimin evi?" diyerek etrâfındakilere sordu. Zeyd oğlu Hâlid.(142)
- İşte evim, işte kapısı, buyurunuz Yâ Rasûlallâh... diyerek Rasûlullah (s.a.s.)`i dâvet etti. Peygamber Efendimiz böylece Hz. Hâlid`in misâfiri oldu. Bu misâfirlik "Mescidü`n-Nebî"nin inşâatı tamamlanıncaya kadar 7 ay devam etti.(143)
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:15:57
|
|
|
4- HİCRETİN İSLÂM TARİHİNDEKİ ÖNEMİ
Hicret, Müslümanları müşriklerin zulüm ve baskılarından kurtarmış, İslâm`a yayılma imkânı sağlamış, böylece İslâm inkılâbının başlangıcı olmuştur. Bu itibârla olaydan 17 yıl sonra, Hz. Ömer`in hilâfeti esnâsında Hz. Peygamber (s.a.s.)`in hicret ettiği yılın 1 Muharrem`i olan 16 Temmuz 622 tarihi, Hicrî-Kamerî Takvim için "takvim başı" olarak kabûl edilmiştir.
Rasûlullah (s.a.s.)`in hicreti Peygamberliğin 13`üncü yılında, 12 Rebiulevvel / 23 Eylül 622`de olmuştur. Bu tarih aynı zamanda Peygamber Efendimizin 53`üncü doğum yıldönümüdür.
Hicretle, 23 yıl süren Peygamberlik devrinin 13 yıllık Mekke Devri sona ermiş, 10 yıllık Medine devri başlamıştır.
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:17:58
|
|
|
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:19:05
|
|
|
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:25:19
|
|
|
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:26:02
|
|
|
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:27:46
|
|
|
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:28:11
|
|
|
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:29:01
|
|
|
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:34:02
|
|
|
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:35:39
|
|
|
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
13:42:04
|
|
|
HİCRET
Bir filizin ağaca dönüştüğü zamandır,
Kainatın islama gebe kaldığı andır.
İşkencenin ve zulmün rahmete dönüştüğü,
Özgürlüğümüz için çekilen son figandır.
Huzuru bulmak için memleketler arayan,
Mazlumları güldüren,çaresize dermandır.
Güzellikleri önce nefislerde yaşayıp,
Dünya devletlerine aktarılacak candır.
İslamda kardeşliğin ve de yardımlaşmanın,
Ölçüsünü gösteren bulunmaz bir fermandır.
Allah’ı kalpten sevip,Resüle sadakatin,
İspatını gösteren en büyük imtihandır.
Peygamberle çileyi yüksünmeden çekip de,
Cennet yolculuğunda akıp giden fermandır.
Sadece iki dostun sebepler tükenince,
Sevr dağında Allah’a sığındıkları andır.
Kalp gözleri kapalı hissiz yaratıklara,
Örümceğin ağından yapılan bir kalkandır.
Şerefsizce yaşanan hayatın ortasında,
Hastalanan topluma verilen taze kandır.
Yalnız göç etmek değil dağınık cemaatten,
İslami bir devlete dönüştüğü mekandır.
|
|
|
|
11 Ocak 2008 Cuma
14:07:16
|
|
|
|
supersin mustafa cok guzel konulara el atiosunn cok saol payalsimin icin. allah razi olsun senden
|
|
Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.
|
|