| Gönderen | Mesaj |
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
12:43:00
|
|
|
SEN ORTALARDAN KAYBOLUYORSUN O YÜZDEN BÖYLE ASIL SANA NELER OLUYOR ONUR
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
12:45:21
|
|
|
|
selam onur nasılsınne yapalım ben arada bir geliyorum herkesin işleri var sanırım
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
12:46:29
|
|
|
|
BU SIRALAR EVET DEVİRLER MUTABAKATLAR FALAN YANDIK
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
12:49:28
|
|
|
|
haklısın ben daha kimseyi aramadım faturalar bugüne kalmıştır herkesin işi başından aşkın su gönderirim merak etme
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
12:52:36
|
|
|
|
ZATEN ERKEN DAHA 1 HAFTA SONRA FALAN YAPMAK LAZIM MUTABAKATLARI.. ARALIK FATURALARININ ÇOĞU ONAYDADIR ZATEN
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
12:54:27
|
|
|
|
bizim muhasebeci perşembe istiyor evrakları o yüzden yarın aramaya başlarım
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
13:01:34
|
|
|
|
BENİMDE BİRAN ÖNCE BİTİRMEM LAZIM BU HAFTA DEVİRLERİ YAPTIRIRSAK İYİ OLACAK... İRSALİYELERİ ELDE KESMEK OLDUKÇA SIKICI
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
13:03:58
|
|
|
|
ben kesmiyorum ne güzel bizim şantiyedeki muhasebeci kesiyor melek hava harika ya
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
13:13:24
|
|
|
|
ben çıkıyorum canım kendine dikkat et
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
13:19:50
|
|
|
|
tamam canım görüşürüz... hava harika olabilir ama biz bugünü dört duvarın arasında geçirmek zorundayız.. o yüzden havayla hiç ilgilenme sen
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
18:07:34
|
|
|
|
ZEYNEBİM GÜLE GÜLE KENDİNE İYİ BAK BEN BUGÜN SİZLERLE MUHABBETTEN UZAK KALMAK ZORUNDA KALDIM İŞ AŞKI BAŞKA BİŞEY TABİ
|
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
18:30:26
|
|
|
|
çok sevimliymiş
|
|
|
İlhan (xgeceninprensix)
 1235
|
|
|
2 Ocak 2006 Pazartesi
20:57:04
|
|
|
|
herkeze iyi akşamlar....
|
|
|
|
3 Ocak 2006 Salı
09:03:49
|
|
|
|
herkese günaydınnnnnnnnnnnnnnnn
|
|
|
|
3 Ocak 2006 Salı
09:04:01
|
|
|
Mesaj konusu: Bir Bebeğin Yarım Kalmış Günlüğünden  ((
>5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var
>olduğumu henüz annem ve babam bilmiyor.
>
>Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya!
>Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve
>benliğimi hissedebiliyorum. Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri
>seveceğim.
>
>19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil. Annem henüz farkında değil
>ama onun kanıyla besleniyorum. Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana
>geliyor. Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum. Annem
>beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz
>olacağım.
>
>23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı.
>Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum. Bu "el"in dokunduğu yerler
>dudağım damağım oluyor. Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde
>tebessümler açacak, güleceğim. Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek.
>Herhalde önce "Anne!" diyeceğim. Anne duyuyor musun beni? Seninle
>konuşacağım. Sana güleceğim. Kimilerine göre hâlâ daha var değilmişim…
>Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya… Hem
>sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir. Öyle
>değil mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem!
>
>27 Ekim: Bugün pek mutluyum. İçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Artık bir
>kalbim var. Kalbim atmaya başladı. Hayatım boyunca böyle atıp duracak.
>Sevgilerle dolduracağım kalbimi. Tıpkı anneminki gibi... Annem bedeninde
>iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor
>musun anne?
>
>2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım da
>biçimlenmeye başladı. Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım
>seni anneciğim. Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde
>yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.
>
>12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler. Aman
>Allah'ım parmaklarım da çıkmaya başladı. Bunlarla çiçek toplayacağım,
>annemin elini tutacağım, kalem tutacağım. Belki de güzel bir şiir
>yazacağım. Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için
>sabırsızlanıyorum.
>
>20 Kasım: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada olduğumu öğrendi..
>Yaşasın! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmış.
>Resmimi
>bile çekti. Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında
>olacağım…
>
>25 Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız olduğumun
>farkında değiller. Onlara sürpriz yapacağım..
>
>10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum,
>dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba…
>
>13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama olsun.
>Yine de mutluyum. Yaşıyorum ve varım. Kısa bir süre sonra gün ışığını
>görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım. Rüyamda gördüm. Dünyada
>gökkuşağı diye bir şey varmış.. Onu çok merak ediyorum.. Anneciğim,
>babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim. Tanışacağız…. Mutlu olacağız.
>Gülüşeceğiz..
>
>24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık.
>Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atışlarını da
>sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne kadar
>tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım.
>Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim. Benim
>için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur
>mutlaka… Beni koklayacaksın.. Çok seveceksin, değil mi?
>
>28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakıyor
>böyle... Sen acı çekiyor gibisin. Kalp seslerin değişti... Sustun. Benimle
>niye konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yüzümde soğuk bir şey
>hissediyorum. Anne, yüzümü parçalıyorlar... Anne bir şeyler yap… Anne…
>Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne... Anne… Ayaklarımı parçalıyor
>bu şey anne... Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne… Anne kalbimi
>parçalıyorlar… Anneciğim… Anne… Anne… An…
>
>
>
>
>Ah! Kürtajınız ta-mamlandı hanımefendi. Geçmiş olsun !..
|
|
|
|
3 Ocak 2006 Salı
09:30:44
|
|
|
iyiyim zeynebim sen nasılsın
haklısın çok kötü bişey insanın buna nasıl içi elveriyor anlamıyorum...sonuçta bu da bir cinayet.... bu yazıda bunun çok güzel bir örneği...
|
|
|
|
3 Ocak 2006 Salı
09:36:30
|
|
|
|
GÜNAYDIN ONUR HAKLISIN ZEYNEBİM AMA BUNU YAPANLAR KENDİLERİNİ BİR ÖMÜR BOYU VİCDAN AZABINA MAKUM EDİYORLAR BENCE...
|
|
|
|
3 Ocak 2006 Salı
09:42:23
|
|
|
|
SABAH SABAH ÇEVREMİZDE ŞAHİT OLDUĞUMUZ HAYATIN BAZI ACI GERÇEKLERİNDEN BAHSEDİYORUZ SADECE...
|
|
|
|
3 Ocak 2006 Salı
10:02:15
|
|
|
|
sorunun seninn kadar tatlısına can kurban zeynebim
|
|
|
|
3 Ocak 2006 Salı
10:06:32
|
|
|
|
sevindim buna ben bitek başağrısına iyi gelmiyorum zaten
|
|