|
| Gönderen | Mesaj |
|
12 Ocak 2007 Cuma
20:30:46
|
|
|
--------------------------------------------------------------------------------
Dün gece yine ölümle burun buruna geldim.
Kendime bir zarar geleceğinden değil ama karım Fatma ne yapar
sonra.
Biz Akşam yemeğimizi saat 11-12 gibi yerdik ama ev sahiplerimizin
misafiri geldiğinden geç saatlere kadar oturup
yatmadılar. Neyse ki konukların gitmesiyle birlikte uykuya
daldılar. Bir süre ortalığın sakinleşmesini bekleyip yiyecek
toplamaya başladım. Bugün misafirler geldiği için menü çok
zengindi. Pasta ve börek kırıntılarına bayılırız.her neyse ben
nevaleyi toplarken birden mutfağın ışığı yandı ve "Aaaaaa!
Karafatma" diye bir ses duydum. Salak adam ben bir erkeğim Fatma
da
nereden çıktı. Benim adım İsmail. Böyle şeyler delikanlıyı bozar.
Hadi beni karımla karıştırdın diyelim. Sen ne korkak bir adamsın.
Benim kaç katım
büyüklüğünde olmana rağmen bu bağırışta ne böyle? O korkunç sesin
kesilmesiyle birlikte, sanki ben ona bir bok yapmışım gibi beni
kovalamaya başladı.
İnanın o kadar da dikkat ediyorum tabak, çanak, bardak üzerinde
dolaşmamaya çünkü bu dingilin karısı çok titiz. Bazen diyorum ki bu
gıcıkların misafiri geldiğinde git ortalarda dolaş böylelikle
utanılacak duruma düşsünler. Ama yapamıyorum işte ne olursa olsun
ekmek yediğin tekneye kötü gözle bakmamak gerekir. Ben eve geldiğim
ilk yılları hatırlıyorum da ne güzeldi o günler. Rahmetli
kayınbabam ve
kayınvalidem beni evlerine kabul etmişlerdi. O
zamanlar rahattık çünkü ev sahibimiz Rıza amca kördü. Bu sebeple
evin her yerinde rahatça dolaşabiliyorduk. Hatta Rıza amcayla aynı
sofrada yemek yediğimiz günlerde oldu. Gerçi bizleri görebilseydi
nasıl davranırdı bilmem ama o hep yüreğimizde yaşayacak. Rıza
amcanın durumu pek iyi sayılmazdı, memur emeklisiydi. Bu evde
rahmetli karısınınmış. Bu yüzden yiyecek konusunda pek fazla
seçeneğimiz yoktu ama daha mutlu ve huzurluyduk. Rıza amca bir gün
görünmez
kazaya kurban. Gerçi onun için bütün kazalar görünmezdi. Rıza
amcanın toprağa verildiği gün bizde oradaydık. Karşı komşusu Osman
Zeki bey bize geldiğinde ceketini asmıştı. Bizde bunu fırsat bilip
ceketin cebine girdik. Ardından Osman Zeki beyle
birlikte mezarlığa
doğru yola koyulduk. Rıza amcanın üç tane oğlu vardı ama şimdiye
kadar sadece nüfusta gözüküyorlardı. Hayırsızlar daha ilk günden
evi satışa çıkardılar. Evi şu anda oturan adam ve karısı satın
aldı. Eve ayak basmalarıyla kayınbabam ve
kayınvalidemi öldürmeleri bir oldu. Adam sonra iğrenerek bedenleri
kağıda sararak çöpe attı. Sanki kendisi çok temizmiş gibi. Halbuki
tuvaletten çıktıktan sonra ellerini yıkamadığına defalarca şahit
oldum. Şimdilerde kendine rahmetli kayınvalidemin resmi olan bir
ilaç almış, durmadan üzerimize sıkıp duruyor. Kayınvalidem Sultan
hanım gençliğinde fotomodel olduğu için bu tür ilaçların üzerinde
resmi bulunuyor. Hatta bir iki reklam filminde de oynamıştı ama
evlenince mecburen
bıraktı. Çünkü kayınbabam tam bir osmanlıerkeğiydi. Bu güne kadar rahmetli Rıza amcanın anısına bu evde
oturduk ama daha fazla dayanacak halimiz kalmadı. Eşe dosta haber
saldık. Kendimize göre bir ev bulur bulmaz taşınacağız buradan.
Belki de sizin evinize yerleşiriz hayat bu belli mi olur?
Kara İsmail (Kara Fatma'nın eşi)
|
|
|
Rabia eylül (eylülüm)
 1574
|
|
|
12 Ocak 2007 Cuma
20:38:50
|
|
|
ben geldimmm 
|
|
|
|
Rabia eylül (eylülüm)
1574
|
|
|
12 Ocak 2007 Cuma
20:43:13
|
|
|
|
yaaaaa salga geçmeyin benel :')
|
|
|
|
Rabia eylül (eylülüm)
1574
|
|
|
12 Ocak 2007 Cuma
20:46:31
|
|
|
bizim bilgisayara java yüklesek nolurr
çok belli olurmu kardeşim anlarmı
|
|
|
|
Rabia eylül (eylülüm)
1574
|
|
|
12 Ocak 2007 Cuma
20:48:25
|
|
|
|
ya ne dalga geçiyon bilg. bişi yüklediğini anlarsam elini sürdürmem diye yemin etti de ondan dedim
|
|
|
|
Rabia eylül (eylülüm)
1574
|
|
|
12 Ocak 2007 Cuma
20:50:26
|
|
|
|
tama hadi yükleyelim
|
|
|
|
Rabia eylül (eylülüm)
1574
|
|
|
12 Ocak 2007 Cuma
20:51:37
|
|
|
|
edin
|
|
|
|
Rabia eylül (eylülüm)
1574
|
|
|
12 Ocak 2007 Cuma
20:53:07
|
|
|
|
prens ne alakası var :???
|
|
Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.
|