Sanat > Harflerle çizdiğimiz resimlerin bir hikayesi var > Mesaj Panosu > Bekleyenler icin....

Bekleyenler icin....

	Gönderen Mesaj Bulut (betamix) 1344 25 Kasım 2005 Cuma 09:42:39 Bekleyenler İçin Bir ayak sesi duymayayım Kapıya koşuyorum Gelen sen misin diye Bir siyah saç görmeyeyim Yüreğim burkuluyor Ağlamaklı oluyorum Her şey bana seni hatırlatıyor Gökyüzüne baksam Gözlerinin binlercesine görürüm Bir rüzgar değse yüzüme Ellerini düşünmeden edemem Yaktığım bütün sigaraların dumanları sana benzer Tadı senden gelir Yediğim yemişlerin İçtiğim içkilerin Ve içimdeki bu dayanılmaz sıkıntı Bu emsalsiz hüzün Seni beklediğim içindir Resmine bakamaz oldum Uykulardan korkuyorum artık Utanıyorum odamdaki bütün eşyalardan Şu sedir hala gelip oturmanı bekliyor Şu ayna karsısında güzelliğini seyretmeni Şu kadeh dudaklarına değebilmek için duruyor masada Ve şu saat geldiğin anda Durabilir sevincinden Zaman çıldırabilir Çünkü benim dünyamda Ölümsüzlük, seni sevmek demektir. Bir çocuk dogmayı bekler Bir ağır hasta ölmeyi Bitkiler yağmur ve güneşi bekler Yalnız bir kadın sevilmeyi Ve düşün ki bir adam İçinde bütün bekleyenlerin korkusu ve ümidi Seni bekler Asılmayı bekleyen bir idam mahkumu gibi Sen gelinceye kadar Pencerem kapalı duracak Rüzgar gelmesin diye Artık perdeleri açmayacağım Gün ışığı girmesin diye Sonra kahrolacağım Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta Ve günlerce gecelerce haykıracağım Nerdesin diye, Nerdesin? Bir gün bu kapıdan sen gireceksin Biliyorum Ergeç bu bekleyişin bir sonu gelecek Yıllarca sonra Öldüğüm gün bile gelsen Butun bu bekleyişimi ve olduğumu unutup Çocuklar gibi sevineceğim Kalkıp sarılacağım ellerine Uzun uzun ağlıyacağım. - Ümit Yaşar Oğuzcan - Yeliz (yelisss) 1235 25 Kasım 2005 Cuma 13:33:49 Ne hasta bekler yatağı Ne bir ölüyü mezar Ne de şeytan günahı Seni beklediğim kadar Geçti istemem gelmeni Yokluğunda buldum seni Bırak hayalimde gölgeni Gelme artık neye yarar Necip Fazıl Kısakürek Yeliz (yelisss) 1235 25 Kasım 2005 Cuma 16:27:45 haklısın yeni iş telaşından uğrayamaz olmuştum nasılsınız? Bulut (betamix) 1344 18 Ocak 2006 Çarşamba 17:28:42 Yalnizim Bu Sehirde~~ Yalnizim bu sehirde Sokaklar sessiz sakin Kimsecikler yok ortalikta Isiklar bile eskisi gibi yanmiyor Sanki kuslar küsmüs bana Bu sehir dar geliyor simdi Sensizlik zor geliyor bana Bu sitem sanadir yar Bu isyan sanadir yar Bu sehir sana dargin yar Yoksun sen bu sehirde Sanki hiç kimsecikler yok Yalnizim bu sehirde Tek basima Yalnizim bu sehirde Yalnizim... Bulut (betamix) 1344 24 Ocak 2006 Salı 09:06:22 Bugün çok üşüyorum.. Bir seni düşünüyorum Karlı yollardan geçiyorum Yavaş yavaş gün ağarıyor İstanbul' um beyaza boyanıyor Güneşlerim yok! Gemiler kalkıp gidiyor ardı sıra Koşturan insanlara bakıyorum Bir martı havalanıyor Elimde simit koşuyorum Bugün çok üşüyorum.. Yine Sensiz İstanbul sessiz Alıp başımı gitmeli buralardan Neresi olduğunu bilmeden. Bulut (betamix) 1344 24 Ocak 2006 Salı 14:17:09 YAVAS DANS Hiç atesin çevresinde danseden çocuklari izledin mi? ya da yere vuran yagmuru, dinledin mi? hiç bir kelebegin uçusunu takip ettin mi? ya da geceye dogru kaybolan günesi, gözledin mi? en iyisi yavas ol... çok hizli dans etme. zaman kisa ve müzik çok fazla sürmeyecek ! kaçan her güne dogru kosuyor musun? nasilsin diye sordugunda, cevabi duyuyor musun? günün bitiminde yatagina uzaniyor musun? yüzlerce yeni koro, beynine doldugunda... iyisi mi yavas ol... çok hizli dans etme. zaman kisa ve müzik çok fazla sürmeyecek ! hiç bir çocuga o isi yarin yapalim dedin mi? ve sen kendi acelende, onun hüznünü gördün mü? hiç dokunma hissini kaybettin mi? hadi ölümle iyi bir arkadaslik kuralim. çünkü, hosça kal demek için, hiç zamanin olmayacak. iyisi mi yavas ol. çok hizli dans etme. zaman kisa ve müzik çok fazla sürmeyecek ! bir yerlere yetismek için, çok hizli kostugunda, eglenceyi yari yariya kaçiriyorsun. endiselenip acele ettiginde, bütün günün boyunca, tipki uzaklara atilmis ve açilmamis bir hediye gibisin... hayat bir yaris degildir. onu daha yavasa al. MÜZIGI DUY, SARKI BITMEDEN ÖNCE.. Angelina (nunu) 1236 1 Şubat 2006 Çarşamba 08:44:37 Asıl eksiklik Asıl eksiklik, eksik olduğumuzu düşünmekti. Asıl eksiklik, çareyi başkasında aramaktı. Hayatın matematiği farklı; iki yarımı toplayınca bir etmiyor. İnsan tek başına mutsuzsa başka biriyle de mutlu olamıyor. Önce yalnızdık. 9 ay boyunca karanlık bir yerde dışarı çıkmayı bekledik ve dünyaya ağlayarak geldik. Pişman gibiydik. Ya da mecburen gelmiş gibi. Biraz büyüdükten sonra, kendimizi bildiğimiz anda, içimizi kemiren, kalbimizi kurcalayan o tuhaf duyguyu hissettik: Bir yerde bir eksik var dedik. Korktuk. "Bunun sebebi ne?" diye sorduk kendimize. Cevabı yapıştırdık: "Demek ki sahip olmadığımız bir şeyler var. O yüzden eksiklik hissediyoruz". Peki, neye sahip olmamız gerekiyor? çocukken "yaşımız küçük" diye düşündük. Her istediğimizi yapamıyoruz. Kurallar, yasaklar var. Büyüyünce her şey yoluna girecek. Büyüdükçe Bir şey degişmedi. Yine huzursuzduk. İçimizden bir ses aynı sözcükleri fısıldıyordu: "Bir eksik var. Kafamız karıştı. Nasıl kurtulacağız bu igrenç duygudan? Nasıl geçecek bu? Aklımıza yeni cevaplar geldi: Okulu bitirince geçecek. İşe girince geçecek. Para kazanınca geçecek. Tatile gidince geçecek. Okulu bitirdik. Diploma aldık. İşe girdik. Kartvizit aldık. Çalıstık. Para kazandık. Taşındık. Araba aldık. Çalıştık. Eve yeni eşyalar aldık. Tatile gittik. Dans ettik. Terfi ettik. Kartviziti değiştirdik. Daha çok çalıştık. Daha çok para kazandık. Çalıştık. Çalıştık. Geçmedi. "Bir yerde bir eksik var" hissi, hala orada duruyordu. Bu sefer de "Sevgilimiz olunca geçecek" dedik. "Yalnızlığımız sona erince bu illetten kurtulacağız. " Beklemeye başladık. Derken, biri çıktı karşımıza. aşık olduk. Ve anında başka biri olduk. Daha güçlü, daha guzel, daha akıllı biri. Hesap cüzdanları, kartvizitler, hatta ilaçlar bile böyle hissetmemizi sağlamamıştı. Sevgilimizin gözlerinde, daha önce bize verilmemiş kadar büyük sevgi ve hayranlık gördük. Sevgilimizin gözlerinde Tanrı' yı gördük. Işığı gördük. "Tünelin ucundaki ışık bu olmalı" diye düşündük "kurtulduk". Sonra bir gün, daha dün bize deli gibi aşık olan insan çekip gidiverdi. Ya da artık eskisi gibi sevmediğini söyledi. Ya da başka birine aşık olduğunu söyledi. Ya da daha kötüsü, başka birine aşık oldu ama söylemedi. Telefonu açmamasından, elimizi tutmamasından, sevişmemesine bahane bulmak zorunda kalmamak için biz uyuduktan sonra yatağa gelmesinden anladık, bir terslik olduğunu. Belki de sevmekten vazgeçen veya terk eden sevgilimiz değildi, bizdik. Fark etmez. Sonuçta aşk bitti. Şimdi her yer bomboş. Şimdi tekrar yalnızız. Başladığımız yere döndük. Yıllarca uğraştık, eksiğin ne olduğunu bulamadık. Halbuki her şeyi denedik, her yere baktık. Öyle mi? Bakmadığımız bir yer kaldı. İçimize bakmadık. Eksik parçayI dışarda aradık ama içimizde saklı olabileceğini akıl etmedik. Birilerini sevdik, birileri bizi sevsin diye uğraştık ama kendimizi sevmedik. Şaşıracak bir şey yok, tabi ki sevmedik. Kendimizi sevsek bu kadar koşturur muyduk? Canımız yanmasın diye duvarların ardına saklanır mıydık? Kendimizi boş sanıp doldurmaya uğraşır mıydık? Terk edilmekten korkar mıydık? Asıl eksiklik, eksik olduğumuzu düşünmekti. Asıl eksiklik, çareyi başkasında aramaktı. Hayatın matematiği farklı; iki yarımı toplayınca bir etmiyor. İnsan tek başına mutsuzsa başka biriyle de mutlu olamıyor. "Herkes beni sevsin" diye uğraşınca kimse gerçekten sevmiyor, herkes sevgisine şart koyuyor, sinir koyuyor. Oysa "kendime duyduğum sevgi bana yeter" diye düşününce, kendimizi olduğumuz gibi kabullenince yarım tamamlanıyor. Her şey bir oluyor. İste o zaman perde aralanıyor. Acı diniyor. İste o zaman başka `bir`i bir araya gelerek, hesabın kitabın, korkunun kaygının hüküm sürdüğü sahte bir sevgi yerine, gerçek bir sevgi yaratılabiliyor. Sonsuz Sevgilerimle..... CAN DÜNDAR Bulut (betamix) 1344 16 Mart 2006 Perşembe 15:16:00 Aşklar Ve Kuşlar Göçerken... Dönüyorum düşümden. Gerçeğime, kendime. İçim bomboş. Bu sabah bütün insanlar gibi asık suratlı yürüdüm kentte. Ayaklarım yolunu bulamadı, iki külçe beton yığını gibi sürükledi beni. Hayır! Gitmek istediğim yer orası değil... Gittim yine de. Bütün zorunluluklarını yutkunarak hayatın gittim.Her zaman ki devinimlerini yapıp sabahın gittim. Ordaydım. 'Kuşları anlatacak mısın bana? ' Hangi sazın telinden sökeyim, hangi şiirin mısralarını kanatayım, hangi bilgiç araştırmalardan, hangi resmin suyundan uçurayım sana kuşları? Bana özgürlüğü anımsatır, tutsaklığı esir tutarak karnında.Herkes gibi, her şey gibi, yığınaklarını çelişkiye yapmış kuşlar da... Kuşların, göç yollarını buluyorlar. Her ilkbahar, her sonbahar, her olmayan bahar... Aşkların göç yollarını da bulabilirler mi? Bütün iklimlerinden yonta yonta, bütün ülkelerinden dünyanın, bütün evrene sığdırabilirler mi bu yolların göçünü? Aşkın göçünü... Hey! Göğün nazlı gelinleri, vahşi kanatları; uysal, asi bağırtkanları. Beni de alın, beni de alın geçerken. Siz sıcağına ben ayazına düşeyim köhne memleketlerin. Beni de halkalatın ayaklarınıza. Yurdum kanatlarınız olsun artık. Ayaklarım basmasın yere, sürün benim sicilimi de en ıssız maviliğe... Bir güvercinin ayağında umut olurum belki, jurnal bekleyen devletlere; bir martının ayağında deniz olurum, kimse çıkaramaz beni derinliklerinden; bir yalıçapkını olurum. Şalvarlı, mintanlı kızlara ıslık çalarım, sevgililerinden yadigar.Bir kartal olurum, bir şahin, atmaca ya da.Özlemlerin, gidenlerin, sevdanın başını koparan cellatların, şehir basan, köy yakan eşkıyaların, bencillerin, sahte suratların, meşakkatli dünyanın, hepsinin hepsinin gözünü oyayım diye... Boğsunlar diye beni yalın bir uçurumun kenarında, çatlasın diye bütün isyanlar gölgelerime, heybetime yanaşmasın diye hiç bir cümle bile... 'Leylek leylek havada...' Yumurtası bende. Çaldım onu. Bir çingenenin aya'ma baktığı yerle, sürü gibi çoğalan yalanlarıyla oynaşan zaman gibi. Çaldım onu. Onlar beni nasıl çaldıysa anamım rahminden bende... çaldım. Hep onlar getirir ya bebelerin süt kokusunu eşiğime, bu sefer ben götüreyim için bir anneye, bu sefer ben salayım için gözlerini göğe,yüreğimden söküp atarak. Bir serçe gibiyim şimdi. Tüm ayrıntılarıyla mekandan, tüm açlığıyla üzerimden gelip geçenlerden, bir kırıntı yerine boğazıma dolan egzozlardan, ürperiyorum şimdi. Küçücüğüm. Elimden bir şey gelmez ki... Ben bir 'toy'um. Adımı bile bilmez kimse, neslimi, nerden gelip nereye gittiğimi. Ömrüm benim kaç bin yıllık ve kaç bin yılını tükettiniz, göz görmeye görmeye? Gözlerime bakın! Gözlerimdeki yanılgı dehşete düşürür, yok olma ihtimali yeniden bağlar hayata. Hayat mı? O da ne? Bana yaşamamam için vermediniz mi onu? Bana hiç gözlerim gibi derinden akmadınız. Bakmadınız bana. Ezildim, parçalandım, yandım... Herkes gibi salınacak göğüm yok benim, herkes gibi konacağım toprak... Bacaklarım bile yetişmez sizin kilometre taşlarınızı adımlamaya. Hayat mı? O da ne? Doğarken belli olan sonum. Sonumdan sonraki 'son'um. Ben bir toyum. Aşklar ve kuşlar göçerken, Aşklar ve kuşlar yaşarken, Aşklar ve kuşlar çoğalırken, ben yükünü omuzlayan yolcuyum. Aşklar ve kuşlar göçerken, kaybolurum. Gözlerim bütün dünyaya kapalı... Bulut (betamix) 1344 16 Mart 2006 Perşembe 16:08:30 Dostum paylaşımların için tüm grup üyeleri adına teşekkür ederim....biraz işlerim var daha sonra paylaşımlara devam ederiz...tabiii diğer grup üyeleri uyumasın onlarda aktif paylaşım yapsın. Luthien28 (iremsalar) 1235 17 Mart 2006 Cuma 19:36:29 Aşk ile acı arasında bocalarken Önce aşka yenik düştü,ardından acıya. Yediremediği gururu kalbinde, (geçmişin)Öfkesi gözlerinde Kabusu oldu yaşamak………. LUTHIEN Bulut (betamix) 1344 18 Mart 2006 Cumartesi 10:36:49 ~*~KALBİMİ kalbine VURDURUYORUM~*~ içimdeki çocuğu gezdiriyorum yoksa o mu beni gezdiriyor bembeyazla örtülü sokaklarda. seni ne kadar sevdiğimi hesap edemeden uyuyorum her gece. bir daha aşık oluyorum yollara atıyorum düşaşırı yürüyorum seninle elimi bile sürmeden bumlutların üzerine çıkarıyorum egomu nereye gitsem sen aydınlatıyorsun yolumu... çocuksu isteklere düşürüyor şımartıyorum bacaklarımı ve karanfilli çay içiriyorum içimdeki ihtiyara. elinden tutup içimdeki tuhaf şairin dalgın dalgın baktırıyorum ufuklara içimdeki pınarlar akıp akıp duruluyor bir uzak düşe vuruluyorum. bir aynaların içinde bir sardunyalar arasındayım ne bok yiyeceğini şaşırıyor gözlerim. ve ne demiye bilmiyorum hep çocuk yalnızlığımda ellerim... Bulut (betamix) 1344 18 Mart 2006 Cumartesi 10:38:46 sağımda dün solumda umut üstüme iyilik sağlık ve delilik giyinip elinden tutuyorum içimdeki şairin ne dersem yapıyor köftehor sağa baktırıyorum melankolik sola umutla! sokak sokak dolaştırıyorum göz altında tutulan düşüncemi çekingen ama mağrur başı dik içimdeki pınarlara bırakıyorum karamsarlığı bir uçurtmanın ipini tutar gibi saklıyorum özgürlüğü bir uzak düşe yürüyorum... ve kahretsin özlemekten yoruluyorum içim dışım senle doluyor. elimde değil en olmadık zamanda durdurup saatleri tam ortasıyla kalbimin sana tutuluyorum deli deli. kendi hükmümü kendim veriyorum ve kendi hikayemi kendime yazdırıyorum savaşa aldırmıyor kalbini kalbime vurduruyorum! bir yanımda özlem bir yanımda sabır bir uzak düşe karışıyorum... Angelina (nunu) 1236 20 Mart 2006 Pazartesi 09:49:27 Bir gün bir dağ güneşle birlikte güne uyandı. Rüzgarın esintisiyle ağaçlarının dallarını sallaya sallaya esneyerek gerindi. Güneş pırıl pırıl ufukta tam karşısından doğuyor, onunla arasında masmavi bir deniz çarşaf gibi günü karşılıyordu. Dedi ki, "Ben ne güzel bir yerdeyim, önüm masmavi bir deniz ve her gün güneş bana gülümseyerek gün başlıyor." Gökyüzünde küme küme bulutlar pamuk yığınlarını andırıyordu. Martılar çoktan uyanmış gökyüzünde dans ediyorlardı. O sırada dağ bir de baktı ki, eteklerinde bir minicik fare denize doğru yürüyor. "İiiiiiiiihhhhhh , bu da ne? Bu küçük fare benim manzaramı şimdi neden bozuyor?" Onun oradan bir an önce gitmesini istedi ve şöyle bir titredi. Tepeden aşağıya doğru bir kaç taş hızla yuvarlanmaya başladı. Fare sesi duyunca hemen bir yüksek kayanın üstüne sıçradı ve oraya yerleşti. Düşen taşlarda ona hiç bir zarar vermedi. Farecik de başladı denizin güzelliğini seyre... Ara ara atlayan zıplayan balıklar denizin duruluğunda küçük halkalar oluşturuyordu. Deniz dağın sıkıntısını anladı ve dağa seslendi: "Neden böyle bir günde bir küçük fare için mutsuzluk oyununa başlıyorsun ki? Bak ben dümdüzken balıklar da benim duruluğumu bozuyorlar. Ben onlara kızıyor muyum? Biliyorum ki onlar bensiz ben onlarsız olamayız. Sen de seninle birlikte yaşamak zorunda olanlara kollarını açmalısın. Güneş hiç bulutlara bozuluyor mu? Benim ışınlarımı engelliyorlar diye kızıyor mu? Kabul et gerçeği, herşey bir şeylerle bütün aslında. Fark ve güzellik de burada. Bu sayede hergün ayrı bir şey öğretiyor bize; her gün ayrı bir ders veriyor. Sen iyisi mi sadece SEYRET, SUS ve DİNLE." Dağ denize sordu: "SEYRET, SUS ve DİNLE? O da ne demek?" Deniz, "Bak... Seyrettiğinde güzellikleri göreceksin... Sustuğunda kendinden başkalarının söylediklerini duyabileceksin... Dinlediğindeyse onlardan öğrendiklerini uygulama fırsatı bulabileceksin..." Bulut (betamix) 1344 28 Mart 2006 Salı 12:28:11 GELMEYECEĞİM YOLCU OLDUĞUMU BİLİRKEN MEÇHULE BEYHUDE SABRETTİN GÜLÜM BİLE BİLE BAK HASRETİM YÜZÜNDEN DÜŞTÜN NE HALE BEKLEME BENİ SANA GELMEYECEĞİM BİR MEDET UMDUMSA VEFASIZ HAYATTAN KARŞILIĞI HÜSRAN OLDU EŞTEN DOSTAN ZERRE FAYDA YOK SANA OLAN UMUTTUN BEKLEME BENİ SANA GELMEYECEĞİM AĞARMAZ DİYARDA BİÇAREYİM GÜLÜM NE DERMANIM VAR GELMEYE NE DE GÖNLÜM SEN BENİ GÖRMEDEN YAKALASIN ÖLÜM BEKLEME BENİ SANA GELMEYECEĞİM Bulut (betamix) 1344 28 Mart 2006 Salı 13:01:51 DERİN MAVİ Gel; simsiyah bir geceyi ört üstüme En mavilerini giysin masallar Bırakta, Derinlerden bir ışık vursun yüzüme Tam düşlerimdeki gibi; Bembeyaz saçlarım yosun tutsun. Bir yunus süzülsün kapımdan içeri, En yalan sevdaları anlatsın. Okyanusun laciverti dağılsın karanlığıma, Umudun bir köşesi hep yanık kalsın. Bir balina eşlik etsin şarkıma, İçimdeki denizde fırtınalar kopsun. Mavi derinlikleri saklasın bedenim, Sevda diye yakamozlara sarılsın. Yalan olsun herşey, tüm yaşadıklarım, Bir sana, bir de derin maviye inansın... Bulut (betamix) 1344 28 Mart 2006 Salı 13:02:38 Anlamiydin sen hayatimin, yasama nedenimdin, neden gittin....neden gidiyorum... demek geliyor içimden ama diyemiyorum. dilimdeki sarkiydin sen,kalemimdeki siir, sigaramin alevi, kadehimdeki içkimdin. bak degist demistin ya; degistim artik, yasamiyorum, sarki söylemiyorum, siir okumuyorum ve siir yazmiyorum artik. degistim ya, artik aglamiyorum, hayal kurmuyorum , kuramiyorum. bu sana yazdigim en son siir. aslinda dahasi olmasini isterdim ama olmadi. artik istesemde sarki söyleyemiycem, siir okuyup yazamiycam, bunlari istesemde yapamiycam. artik yasamiycam....... bu güne kadar elveda demek hiç bu kadar zor olmamisti. artik elveda demenin zamani geldi sanirim. elveda ..elveda...sana mutlu ve huzurlu bir hayat... Isterdim ki, Sevgi bagindan koparilmayayim. Hep ayni güllerin içinde Son bulsun ömrüm. Ne yazik ki.... Ayriligin vakti. Gözlerden irak diyarlarda. Gönüllerin sicakliginda Yeserecegim artik. Nafile acim büyük Göremiyecegim sizleri karsimda. Simdiden hissediyorum Aciyi her yanimda. Angelina (nunu) 1236 11 Nisan 2006 Salı 08:38:40 Sabahın sesi kulaklarımda biri pencereyi açmış yine Ekşi yorgun bir tat ağzımda Şehir gri kefeninde sakin Davetsiz konuklarla tedirgin Güne, kararsız yolum uzun Hani olur ya bazen kaçarsın herşeyden Hani olur ya bazen şarkı biter aniden İşte böyle günlerde hep uyumak istediğinde Tamda böyle günlerde umudu büyüt içinde Şehrin toprağı altımda inlese, ufakça irkilsem Sesime ses verse bir martı Yalnızlığın öbür ucunda bir dost daha var diyebilsem Hani sen hiç gitmesen Yaşam ağını örerken gözlerine şarkı birden duruverse bile Gözlerini ayrılık ıslatsa bile, umudu büyüt içinde RADICAL NOISE Bulut (betamix) 1344 26 Nisan 2006 Çarşamba 17:27:59 .............. ...................... .................................... hayat dediğin nedirki bugün varız yarın yokuz çift kapılı bir handır hayat bir kapısından girer diğer kapısından çıkarız ve bulur bizi ölüm nereye kaçarsak kaçalım yaşamaktan gayemiz nedir toz pembe hayallermi? yoksa mal mülk evlat zenginlikmi kalbimizi karartan yoksa dünyaya olan düşkünlükmü? nedir bizi hayata böyle bağlayan yalan oysaki sadece pembe bir düş tek gerçek çıkıyor karşımıza oda ölüm sen sen ol hazırla azığını doldur sevab torbanı çünkü ölüm geldiği zaman sen gitmiş olacaksın bu zalim dünyadan sana sevgimi yolluyorum "bir tek gül" dokunsan, tek tek yapraklarına milyonlarcası saracak, titreyeceksin koklasan, hasretimi buram buram hissedeceksin dinlesen, dile gelecek sanki pamuk bir ses yumağı cennetten gelir gibi, seyretsen, göreceğin bu saflığında bir aşk hikayesi sana sevgimi yolluyorum "bir tek gül" kokusu ile... ........... ....................... ........................................ Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.   Ortanokta'ya üyeyseniz fakat siteye giriş yapmamışsanız giriş yapmak için buraya tıklayınız.

• İşlemler
• • Mesaj Panosuna Geri Dön
  • Grup Ana Sayfasına Geri Dön