Sanat > Harflerle çizdiğimiz resimlerin bir hikayesi var > Mesaj Panosu > Susmayi Ögreniyor Yüregİm

Susmayi Ögreniyor Yüregİm

	Gönderen Mesaj Işık(düş sokağı (Işık) 1237 17 Eylül 2005 Cumartesi 01:50:24 Yine bir gece ve yine bas basayim kendimle, iste yine seni bulup kaybettigim yerdeyim.. insanin bir seylere karar vermesi ne kadar zor; ya seni icime gommeli ya da artik icimden sokup atmaliyim..ama her ne olursa olsun susmaliyim.. Hangisi daha zor, hangisi daha aci? Gercekten gitmeli miydin, yoksa kalip yanimda savasmali mi?... Bir yol ariyorum kendime, buldugum tum yollarsa sana cikiyor.. Kapanmali artik gozlerim..Sonsuz bir karanlikta tek basima yurumeye devam etmeliyim...yurumeliyim ardima bile bakmadan, yurumeliyim parcala***** degerleri ve sevgileri, yok ederek yasadigim tum zamanlari... Nasilda acimasiz zaman..nasil da yuceltmistim seni gozumde..tutup kendi ellerimle koymustum en yuksege, melek olmustun..sonra keyifle izlemistim yuceligini..ama yine ben bitirmeliyim..tutup kollarindan indirmeliyim oldugun yerden..ya da seni olene kadar yasatmaliyim icimde....ne kadar zor bir karar.. Bir yanim: “Bir daha kimse, hic kimse onun kadar cok sevilmeyecek”, derken, bir yanim sakin, sessiz... Zaman geciyor, acim dinmiyor..kapanmiyor yaralarim..Tukenirken ben, aklimda bir tek sen...goruyor musun, yine konusuyorum ama sessizce.. Susmayi ogreniyor yuregim.. Bulut (betamix) 1344 18 Ekim 2005 Salı 09:27:56 SİSLER BULVARI elinin arkasında güneş duruyordu aylardan kasımdı üşüyorduk ağacın biri bulvarda ölüyordu şehrin camları kaygısız gülüyordu her köşe başında öpüşüyorduk sisler bulvarı'na akşam çökmüştü omuzlarımıza çoktan çökmüştü kesik birer kol gibi yalnızdık dağlarda ateşler yanmıyordu deniz fenerleri sönmüştü birbirimizin gözlerini arıyorduk sisler bulvarı'nda seni kaybettim sokak lambaları öksürüyordu yukarıda bulutlar yürüyordu terkedilmiş bir çocuk gibiydim dokunsanız ağlayacaktım yenikapı'da bir tren vardı sisler bulvarı'nda öleceğim sol kasığımdan vuracaklar bulvar durağında düşeceğim gözlüklerim kırılacaklar sen rüyasını göreceksin çığlık çığlığa uyanacaksın sabah kapını çalacaklar elinden tutup getirecekler beni görünce taş kesileceksin ağlamayacaksın! ağlamayacaksın! sisler bulvarı'ndan geçtim sırılsıklamdı ıslak kaldırımlar parlıyordu durup dururken gözlerim dalıyordu bir bardak şarabda kayboluyordum gece bekçilerine saati soruyordum evime gitmekten korkuyordum sisler boğazıma sarılmışlardı bir gemi beni afrika'ya götürecek ismi bilmiyorum ne olacak kazablanka'da bir gün kalacağım sisler bulvarını hatırlayacağım kırmızı melek şarkısından bir satır lodos'tan bir satır yağmur'dan iki senin kirpiklerinden bir satır simsiyah bir satır hatırlayacağım seni hatırlatanın çenesini kıracağım limanda vapur uğuldayacak sisler bulvarı bir gece haykırmıştı ağaçları yatıyordu yoksuldu bütün yaprakları sararmıştı bütün bir sonbahar ağlamıştı ağlayan sanki istanbul'du öl desen belki ölecektim içimde biber gibi bir kahır bütün şiirlerimi yakacaktım yalnızlık bana dokunuyordu eğer sisler bulvarı olmasa eğer bu şehirde bu bulvar olmasa sabah ezanında yağmur yağmasa şüphesiz bir delilik yapardım hiç kimse beni anlayamazdı on beş sene hüküm giyerdim dördüncü yılında kaçardım belki kaçarken vururlardı sisler bulvarı'ndan geçmediğim gün sisler bulvarı öksüz ben öksüzüm yağmurun altında yalnızım ağzım elim yüzüm ıslanıyor tren düdükleri iç içe giriyorlar aklımı fikrimi çeliyorlar aksaray'da ışıklar yanıyor sisler bulvarı ayaklanıyor artık kalbimi susturamıyorum Bulut (betamix) 1344 24 Aralık 2005 Cumartesi 10:22:57 Kendisini Unutmuş Bütün aşkların kitabı elinde Sevilmemiş yinlerin balosuna gitti. Öyle kalabalıktı ki, Sevdiğini anlamadı. Bütün kapıların anahtarı elinde Öpülmemiş dudakların balosuna gitti. Öyle aydınlıktı ki, Öptüğünü anlamadı. Işıklarla örtünmüştü çıplaklık, Renklere uzandı, susamış, Beyazlıklar arasında kayboldu bakışları. Gözleri yaşamıyordu artık. Şekilleri çağırmaya gitti, kandıracak. Elleri aranıyor, tutamıyordu. Elleri, elleriydi kurtaracak, Artık yaşamıyordu. Bir yanda gelen o dinmeyen aydınlık, Aldıkça alan. Bir yanda giden bir noktaydı karanlık, Ellerinde başlayan, gözlerinde biten. Bağırdı, kan gibi aktı sesi, Aşamadı dışının duvarından. Elinde bütün aşkların kitabı, Anlatıyordu aldatan aydınlıklarından. Elinde bütün kapıların anahtarı, Ve unutulmuş bir duvarda, kendi kapısı... Varamadı. Ora öyle karanlıktı ki. Öldüğünü anlamadı. Özdemir Asaf Angelina (nunu) 1236 23 Ocak 2006 Pazartesi 09:23:32 Sevgimizde Vedalaşmayacağız Yarın...seninle son defa buluşacağız. Yine her zamanki gibi, tam vaktinde gelmelisin. Saçlarını taramamalısın, olduğun gibi gelmelisin. O çok sevdiğin yeşil elbiseni giymelisin Bende...o siyah, simsiyah elbiselerimi giymeliyim. Gayret etmeliyiz, sakın ağlamayalım Gözlerimizden yaşlar süzülmemeli Her zaman ki gibi neşeli olmalısın, gülmelisin. Gözlerim son defa gözlerine perçinlensin Ellerimi sıkıca tut... Gidene dek ısıtmalısın, bırakmamalısın. Ve...seni gözlerimle son defa öpmeliyim Bir daha hiç görüşemeyeceğimiz Sakın aklımıza gelmesin. Seni ilk ve son defa öpmeden gitmeliyim Eğer bende ebedi yaşamak istiyorsan... Bana o şiiri besteleyip, kasette hediye etmelisin. Solmamış ve hiç solmayacak bir gülle vermelisin O şiirin adını öğrenmek istersen... ' SEVGİMİZDE VEDALAŞMAYACAĞIZ! ' Bulut (betamix) 1344 24 Ocak 2006 Salı 09:15:51 Hiç bir şey için benimdir deme Sadece deki; YANIMDADIR Çünkü; Ne altın Ne toprak Ne sevgili Ne hayat Ne ölüm Ne huzur Ne de keder Daima seninle kalmaz H.LAWREBCE Bulut (betamix) 1344 24 Ocak 2006 Salı 11:51:34 Rahat Uyu Sen Kaçamadın işte gelen eceldi Her can gibi sıra sanada geldi Yaşadığın hayat zaten hayaldi Ahret mekanında rahat uyu sen Bulunur mu suçlun aransa acep Vedasız ayırdı yoktan bir sebep Can çiğer gibiydik bu dünyada hep Ahret mekanında rahat uyu sen Ağladın güldün hep son ana kadar Belki sana kârdı belki de zarar Tüm yaptıklarının karşılığı var Ahret mekanında rahat uyu sen Ağlasam sızlasam dönmezsin geri Kimse başlatamaz biten kaderi Şu ilahi nizam Hak'kın eseri Ahret mekanında rahat uyu sen Turnalar başında dönüp duracak Toprağına nice eller vuracak Rüzgarlar üfleyip toz savuracak Ahret mekanında rahat uyu sen Angelina (nunu) 1236 1 Şubat 2006 Çarşamba 09:00:21 Ey Sevgili.... Sakın benden tüm isteklerimi, Sözcüklere vurmamı isteme. Gün gelir, gün olur, İmkansızı isterim senden. Gelişin olanaksız olduğu yerde, Sana gel diyebilirim. Gitmen gerektiği yerde, Sana "kal" diyeceğim gibi... ......... Sen yaşantıma geldin ve bu şiir anlam kazandı... bu şiir iyeliğini istiyordu... Özgürlüğüne kavuşturmak üzere , sana yazdıım!!! Anlamını biliyorum... Anladığını düşünüyorum... Anlamanı istiyorum... Almanı istiyorum.... Ne acıdır ki, senin düşünme süreci isteyipte bana sunacağın sevgiyi, ben düşünmeden her gün düşmanlarımın ayağına seriyorum... Düşünülen sevgi, özel değil sıradandır... Ortak bilince aittir... Düşüneceksen sevme beni... Düşünüyorsan sevmeni istemem beni.... hissediyorsan bende ki seni, hissediyorsan bende ki beni ve en önemlisi hissediyorsan sende ki beni, neden bu süreç? neden bu isteksizlik? neden içine kapanışın? neden beni salman enginlere? Karşılaşmanın zamanı yanlış olamaz.... Yanlışlık insanın içindedir... Yanlışlık, kendi yanlışlığını zamana yüklemektedir.... Yanlışlık, yoluna çıkmış sevgiyi sınır dışarı etmek için uğraşmandadır... Seviyorsan bende ki seni, harcama beni... seviyorsan bende ki beni, yaşamına katmak için bekleme... seviyorsan sende ki beni, yüreğini sal ortalığa.... yüreğinde var ise bu filiz, tut ellerini düşmesin.... yüreğinde var ise bu sevda, sıkı sıkı sarıl belki bir daha bulamayacaksın... yüreğinde var ise bu ilişki, doğru nefes alması için uğraş... yüreğinde var isek, bak nasıl gülümseyeceğiz biz kendine itirafınla... anlat, dedin... konuş, dedin... konuştum, anlatmaya çalıştım yürek ve beyinden gelen sesimle... istemlerim oldu... istemlerim senin içindi... şu an ki tek istemim senin mutluluğun... mutluluğumuz için istediğim şeyler oldu, tabii ki!!! mutluluğum için istemim de olacak elbet senden.... mutluluğumu sen sağlayacaksın... yazdıklarımı çözümlemen önemli içinde... sorduklarım cevaplaman içinde, şu an ki istemim... mutluluğumuz için gerekli olan bu sorulara cevap vermen... sende ki beni belirleyip, kesinleştirmen... kendi mutluluğum için isteyeceğim şey, bundan sonra gelecek... belki bu şiiri hatırlatacağım o zaman sana... o yüzden unutma bu şiiri sevdiceğim... unutma.... MİNE'den alıntı. Bulut (betamix) 1344 2 Şubat 2006 Perşembe 10:14:19 Vakit Gül Mevsimidir Şimdi Uzun zamandır yüreğim bir kuytuda Uzun zamandır suskunluğum sorguda Kilitlendim karmaşık bir duyguda Her geçen gün biraz daha eksiliyorum Vakit gül mevsimidir şimdi Geceler hanımeli kokar Bütün isyanlar benimdir Hasretin zincirler kırar Vakit gül mevsimidir şimdi Gül yapraklarına benzer sabahlar Yağmurlar zamansız dindi Yasaklarıma benzer günahlar Ahmet Altan Bulut (betamix) 1344 28 Mart 2006 Salı 12:38:16 İşte aşk.) Seni Özledim: Seni özledim ben biliyormusun..Sana olan bu sevgim hiç bitmeyecek, hiç sona ermeyecek..Herşeye rağmen seni sevmek çok güzel bir duygu..Ben adını bile bilmiyorum bu sevginin..Günlerce koyamadım adını bir türlü bu sevmenin...Tutku değil ki, bu bir gün sona ersin..Aşk degil ki, bir gün bitsin..Seni bu dünyalık sevmiyorum....Belki de seni bu dünyada bir daha göremiyeceğim..Kollarına sarılıp doyasıya koklamayacagım ama, seni cennetin en güzel köşelerinde bekliyorum..Günahlarım için yandıktan sonra sana koşacağım...Belki de nefes, nefes kalacağım ..Terleyeceğim..Ayaklarımdan dermanım kesilecek....Pes etmek yok diye kendime teselliyi, senin gözlerinle vereceğim..Sana öyle bağlanmışım ki zincir değil ki kırasın..Bir mutluluksun belki de...Her bekleyişte daha çok artan.. Her nefeste daha çok sevdaya yanan..Belki de yazdıkça sevgini, daha çok mutluluklara dökülen sevgi bu...İki kişilik bir sevda bu...Özleminde daha çok sevilip herşeyine kabullenme arzusu bu...Bulunduğum yerde duruyorum bir an, her yerde gözlerim seni arıyor... Bulutlara kafamı cevirip senin gözbebeklerini hatırlıyorum...Gökkuşağının her rengine seninle yaşadığım tüm mutluluklarımı, karanlık bir gecenin ardından doğacak güneşe ise senin kalbine yazdığım tüm umutlarımı bırakıyorum..... Sevildiğim kadar sevmeyi kendime borç addediyorum...Saran korkulara karşı senin sevdanda yaşadığım mutluluklarımı sunuyorum...İçtiğim her çaya senin tatlı yüzünü, dar sokaklarda yüzü umuttan yoksun çocuklara senin tatlı ve şen yüzünü gösteriyorum..Belki de senin mutluluklarında yaşarken ben hüzünlerimi unutuyorum...Sevmeyi , severken beklemeyi öğreniyorum... Satır aralarında nefesimi tutup, senin sevdanı içime çekiyorum..Ta ciğerlerime kadar...Seni seviyorum kelimesinin ifade ettiği tüm anlamlara yüklüyorum ismini...Yaşadığım şu anı ise gözbebeklerimdeki ışıltılarda hissebilirsin.. Yarınlarımda seninle yaşabileceğim mutlulukları ise, avuclarımda saklıyorum, orda bulabilirsin...Seni öylesine yürekten seviyorum ki sesindeki güzelligini her gün duymak, sevdanı her şiirin sonuna sığdırabilmek istiyorum..Tek kelimeyle bitmeli sana olan aşkimin siirleri...Bir kuru teşekkür sunamam sana bunca yaşanmışlardan sonra..Sana en büyük hediyem, seni bir ömür boyu sevecek bir kalbi veriyorum...Sende yaşasın bundan sonra...Seninle nefes alıp, senin sevdana kürek çeksin..Acılarında seninle beraber ağlasın..Gülümsediğinde seninle neşe saçsın etrafına...Belki de sıradan bir kaç kelimedir yazdıklarım.. Belki de yazdıgım her harf farklı degildir diğerlerinden...Herşeyi farklı kılan yazdığım her satırda, sevgimi umutlarımla yoğurup senin sevdana armağan etmek...Sevdigimi söylediğimde biraz yüzüm kızarır, mahcupluğun kırmızı tonunda..Sen beraber yaşadığım canımın yarısısın..Ömür boyu gelmeme ihtimalinde bile seveceğim seni...Belki de bu gece bir nefes kadar yakın olacağım...Nerden bilebilirsin ki..Ben canındayım bebeğim....Seni herşeyinle seviyorum..Kalbimin en güzel sultanı.. Korkuyu emziren gecemdeki en parlak yıldızım, günümdeki aydınlığım ve yarınlarımdaki gün ışığım benim... SEN ve sadece SEN, yüreğimin en güzeL yerindesin... Bulut (betamix) 1344 28 Mart 2006 Salı 12:40:22 Avucumdaki Dudak İzin Böyle sessiz bir geceydi Avucumdaki dudak izinle başladı herşey Cemre gibi üç hece Düştü gözlerden kalbe Umut karşı kıyıda gül ,diken Gücüm vardı dalgalarla savaşmaya Sesin, yollarımı düz eden Bütün mısralarıma Şarkılarıma eşlik eden Duyur sesini Susma Daha çok kanatma kapanmayan yaramı Biliyorum gül yüzlüm Aklına geliyorum Uykulardan uyanıyoruz birlikte Yanında yokluğum Yanımda yokluğun Avucumdaki dudak izinle başladı herşey Bir mesaj sesiyle bitemez Konuş gözlerime Avucumdaki dudak izinle bitsin herşey Beni en çok bu yakar Böyle sessiz gecelerde Duyur sesini Avucumdaki dudak izinle bitsin herşey... Bulut (betamix) 1344 29 Mart 2006 Çarşamba 15:44:50 Güneşim doğdu bugün, Aydınlık yarınlara gidiyor Nisan yağmurları yolda Hafiften karışmalı gözyaşlarıma Bir deli rüzgar esmeli, Önce saçlarımı savurmalı, Sonra bütün düşüncelerimi, Meltem tadında, Şarap tadında, Havaya karışmalı yosun kokusuyla Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.   Ortanokta'ya üyeyseniz fakat siteye giriş yapmamışsanız giriş yapmak için buraya tıklayınız.

• İşlemler
• • Mesaj Panosuna Geri Dön
  • Grup Ana Sayfasına Geri Dön