Sanat > Harflerle çizdiğimiz resimlerin bir hikayesi var > Mesaj Panosu > Sohbet.....:)

Sohbet.....:)

	Gönderen Mesaj Luthien28 (iremsalar) 1235 14 Temmuz 2005 Perşembe 12:40:04 Güzel bir şiir paylaşmak istedim..... Bulut (betamix) 1344 14 Temmuz 2005 Perşembe 12:51:23 Gönlüne sağlık...... Sevgiler......... Tuğba (tuğba) 1235 15 Temmuz 2005 Cuma 10:20:21 Gözlerinin içi gülsün yasarken, bakışların pırıl pırıl olsun ve her zaman nemli kalsın göz pınarların. Kendini sevilebilecek bir insan haline gelmeyi ve ondan sonra da kendini sevip kendine sarılmayı, Zamana güvenmeyi ve onun, senin en büyük dostlarından biri olduğunu, acılarının ve felaketlerinin ancak onun koynunda uyuyabileceğini, Başına gelenlerin günün birinde kişisel tarihinin ayrıntılarından biri olmaya mahkum olacağını sakin unutma. Her çiçek sevgilin olsun, her sevdiğin ise bir çiçek. Açık tut gönlünü tüm güzelliklere. Aydedenin sihirini gönderdiği gecelerde uyuyarak çalma hayatından saatlerini. Gecenin içinde yolculuğa çıkmayı unutma. İçinde hiç ölmeyecek bir gençlik virüsü yarat ve kaç yaşında olursan ol, her zaman ruhsal olarak yirmi beş yaşında kalman gerektiğini unutma. Asla taviz verme seni sen yapan yanlarından. Onurlu bir yaşam sürebilmen için, şartlar ne olursa olsun direnmeyi sakın unutma. İçindeki seni katletmeye kalkma sakın. Kendine vuracağın her darbenin seni senden biraz daha uzaklaştıracağını unutma. Hatanın tekrarlanmasından kaçın, ama hata yapmayayım diye de yakıp gecme yıllarını. Unutma ki; Hiç hata yapmayan bir insan, yapabileceklerinin en iyisini yapamamış demektir hayatta. Korkma insanca korkularından. Korkunun kendisinden çok, beklentisinin daha korkutucu olduğunu unutma. Bir anlamı olsun kendinle yaptığın kavgaların. Ve hep ileriye tasısın seni kavgada attığın her adım. Acık bırak pencereni ki, sabah güneşinin rüzgarı önüne katarak perdelerle yapacağı raksa dönük olsun bakışların. KUCUCUK MUTLULUKLARIN GORKEMINE INANDIR KENDINI VE GULUMSE )) Sevdiklerinizin ve kendinizin gulumseyisi olun,........................ her turlu güçlüğe rağmen bile olsa. Okuyan herkese saygı ve sevgilerimle...Tuğba... Luthien28 (iremsalar) 1235 15 Temmuz 2005 Cuma 17:16:45 Korkarım ay soluk soluğa yıldızlar akla ziyan bir irilikte uzaydan yanmış kibrit kokuları koklasam korkarım koklamasam gizli yılan ıslıklarıyla özsuyu zaptediyor henüz birer iskelet gibi çıplak asağıdan yukarıya ağaçları çiçekleri uyandı uyanacak koparsam korkarım koparmasam öyle yoğun bir elektrikle çıtırdar ki saçları kim değse tutaşacak dokunsam korkarım dokunmasam gözleri bir yangın başlangıcıdir dudakları kırmızı alarm uğultusu şehre yayılır sokak sokak tutulsam korkarım tutulmasam.... Bulut (betamix) 1344 15 Temmuz 2005 Cuma 17:54:22 Kesinlikle.....Haklısın Gül&ay Bulut (betamix) 1344 15 Temmuz 2005 Cuma 18:02:36 bir o kadarda anlamlı.... Bulut (betamix) 1344 15 Temmuz 2005 Cuma 18:12:50 sonuda hep hüzün...... Bulut (betamix) 1344 16 Temmuz 2005 Cumartesi 09:22:03 elim sende çaldıklarımı veriyorum sana, eleyip dokuduklarımı bin bir parçadan birini çıkarıp sunuyorum sana oyunun labirentlerine girip duvarlarına sözcükler bırakıyorum ardımda senden düşenlerse cebimde. hangi köşe sana döner hangi ışık sana yanar bulsam elim sende... "sesinin düştüğü yerde" Tuğba (tuğba) 1235 16 Temmuz 2005 Cumartesi 09:23:34 Öyle bir ilk yaz ol ki korkut yaprakları, Öyle bir son yaz ol ki tut yaprakları, Sararıp dökülürken güz rüzgârlarında Ardında savrulsunlar, unut yaprakları. Sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar Seninle yeşerdiler, seninle soldular.. Olsunlar senden sonra da umut yaprakları. Tuğba (tuğba) 1235 16 Temmuz 2005 Cumartesi 09:33:48 GERÇEK MUTLULUK; GECENİN KARANLIĞINDA GÜNEŞİ PENCERENE ÇİZEBİLMEKTİR, YILDIZSIZ BİR GECE DE, YILDIZ ÇİZEBİLMEKTİR GÖKYÜZÜNE, YAĞMURLU BİR GÜNDE , GÜNEŞİ GÖREBİLMEKTİR HER YERDE, EN KÖTÜ ANINDA SEVDİKLERİNİ AKLINA GETİREBİLMEKDİR, NE OLURSA OLSUN HATIRLANMAKTIR, SEVDİĞİN KİŞİNİN MUTLU OLDUĞUNU GÖRMEKTİR, HİÇ BEKLEMEDİĞİN BİR ANDA DOSTTAN GELEN TELEFONDUR, ŞİKAYETTEN ÇOK ELİNDE OLANLARA ŞÜKRETMEKTİR, KOKLAMAKTIR, GÖRMEKTİR, DUYMAKTIR, TATMAKTIR, HİSSETMEKTİR, SEVMEKTİR, SEVİLMEKTİR, AZ DA OLSA ELİNDEKİ ÇOK DA OLSA ; PAYLAŞMAKTIR, ÇOK ÇARESİZ KALDIĞINDA ARAYACAK DOSTUNUN OLMASIDIR, SABAH SANA GÜNAYDIN DİYEN HERHANGİ BİRİDİR, SOKAKTA SANA ÖYLESİNE GÜLÜMSEYEN BİR ÇOCUKTUR, YOLUN KENARINDA DURAN BİR KEDİ YAVRUSUDUR, SICAK BİR YUVADIR, GÜLEN BİR YÜZDÜR, KEŞKE YERİNE, İYİ Kİ DİYEBİLMEKTİR...... Peki ya sizce nedir gerçek mutluluk?... Tuğba (tuğba) 1235 16 Temmuz 2005 Cumartesi 12:08:57 adına sevindim mutluluğunun bozulmaması ve daim olmasını dilerim sevgiyle kal... Bulut (betamix) 1344 16 Temmuz 2005 Cumartesi 15:14:26 Pırıl pırıl ütülü giysili, misler gibi parfüm kokulu, saçları taralı, dişleri fırçalanmış adamı / kadını sevmek kolaydır. Aslında aşk, aynı insanı, sabahın körü uykudan uyandırdığındaki en sinirli hali ile de kabul edebilmek, aynı tuvaleti bir dakika arayla kullanabilmek, diz yapmış pijamalarla kanapede yastıklara sarılıp sızmışken bile şefkatle okşayabilmektir. Buna katlanamayanlar zaten aşık değillerdir. Bu durumda evlilik hoşlandığın insana karşı olan duygularını öldürüyor diyebiliriz. Zira aşıksan, aynı havayı solumak bile zevk verir. hep beraber olmak istersin. banyodan gelen su sesi bile onun evde olduğunun işaretidir ve huzur verir. Ütülediğin gömleğin ona ne kadar çok yakışacağını düşünürsün, pişirdiğin yemeği ne çok seveceğini, o bin tane ayakkabısı dururken bin birinciyi almaktan mutlu olacak diye, istediğin gömlekten vazgeçersin. zamanla, almaktan çok bir şeyler vermekten mutlu olduğunu keşfedersin. Eğer evlilikte ikinize yemek pişirecek, dolabı düzenleyip ütüyü yapacak bir anne olacak sanılıyorsa, o kadının saçlarının hiç yağlanmadığı ve adamın geceleri terlemediği düşünülüyorsa, asla kavga edilmeyecek ve lavabo tamir edilirken dahi gülüşüp öpüşülecek zannediliyorsa zaten beklenti bir evlilik değil, bir amerikan filmini yaşamaktır. Bu hayaller ile yola çıkıldığında, damat ilk gece gelinin saçlarından on bin firkete sökmeye çalıştığında, gelin ise damat firketeleri çıkaramayıp, öyle kuaförü diye söylendiğinde zaten evlilik sandıkları şey çatırdamaya başlayacaktır. Evlilik; sadece aşk değildir. evlilik; ev arkadaşlığı, kankalık, sırdaşlık, ortak hesaba sahip mudilik, ayrı kökenlerin birleşmesi, başı hatırlanmayan bir akrabalık ilişkisidir. aşk bu ilişkide tutkuyu sağlar ama zaten tek başına ayakta tutamaz. Aşıksanız ateşli sevişmeler yaşarsınız ama kış akşamları evde konyak içip geyik yapamayabilirsiniz. Hala canınız sıkıldığında onu değil de annenizi arıyorsanız, yalan olmuştur o evlilik. Aşk evlilikte gider gelir. Halıya kola döktüğünde aşk biter, ama o, halıyı temizleyebilirse gene aşık olunur. o aradaki sinir evresini aşabilenler ellinci yıla kadeh kaldıranlardır. Tahammül edemeyenler ise ikinci evlilikten sonra artık evliliğin yalan olduğuna inanacaklardır. Sonuçta zafer, direnenlerin olur... Tuğba (tuğba) 1235 16 Temmuz 2005 Cumartesi 15:43:06 Ellerine sağlık can, çok güzel ve çok çok doğru bir yazı paylaştığın için teşekkür ederim... Sevgiyle Kal... Cem (cemo975) 1235 4 Ağustos 2005 Perşembe 09:30:12 SEVMEK ÜZERİNE Sevmek; farkında olmaksa yaşadığının Sevmek; bakmak değil görmekse eğer Aklın başından gitmesi değil, Duymak ve bilmekse eşit olarak; Yemeden, içmeden kesilmeden Çoğalmaksa sevmek eksilmeden, Çağına tanıklık ederek Ve kahrolmamaksa arabeske inat. İçin içine sığmamaksa Bir coşku, bir şenlik, bir erdemse sevmek; İnsanları, çocukları, kuşları unutmadan Verem olmamaksa sevmek senin aşkından Daha sağlam basıyorsam toprağıma, Unutmak, şaşkınlık, azap değilse; Bilinç, öğreti ve sevinçse, Paylaşılan bir ekmek gibiyse sevgi; SENİ SEVİYORUM! Enis Fosforoğlu Cem (cemo975) 1235 4 Ağustos 2005 Perşembe 09:35:28 Arkadaşım Badem Ağacı Sen ağaçların aptalı ben insanların.. Seni kandırır havalar beni sevdalar.. Bir ılıman hava esmeye görsün düşünmeden gelecek karakış.. Açarsın çiçeklerini.. Bense hayra yorarım gördüğüm düşü.. Bir güler yüz bir tatlı söz açarım yüreğimi hemen.. Yemişe durmadan çarpar seni karayel beni kara sevda.. Hem de bilerek kandırıldığımızı.. Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza.. 'Koş' desinler bize 'şaşkın' sonu gelmese de hiçbir aşkın.. Açalım yine de çiçeklerimizi senden yanayım arkadaşım.. Havanı bulunca aç çiçeklerini.. Nasıl açıyorsam yüreğimi.. Belki bu kış olmaz bakarsın sevdan düş olmaz.. Nasıl vermişsem kendimi son sevdama vur kendini sende bu güzel havaya.. Aziz NESİN Cem (cemo975) 1235 4 Ağustos 2005 Perşembe 09:37:19 Bağışla Ya zamanından çok erken gelirim Dünyaya geldiğim gibi Ya zamanından çok geç Seni bu yaşta sevdiğim gibi... Mutluluğa hep geç kalırım Hep erken giderim mutsuzluğa Ya herşey bitmiştir çoktan Ya hiçbir şey başlamamış.... Öyle bir zamanına geldim ki yaşamın, Ölüme erken, seviye geç Yine gecikmişim bağışla sevgilim Seviye on kala ölüme beş... Aziz Nesin Cem (cemo975) 1235 4 Ağustos 2005 Perşembe 09:45:41 Şİmdi okudum bu yazıyı ve sizlerle paylaşmak istedim NE kadar açık belki acımasız ama ; ÇOK MU İÇTENSİNİZ? Nasıl oynamak istiyorsunuz peki bu oyunu..? Kavı yükseltsek gene oyuna girer misiniz?.. Ya her şeyi biliyorsam hayatınız hakkında, ya gizlediğiniz her şeyi biliyorsam, ya bütün düşüncelerinizi, sırlarınızı, küçük numaralarınızı, değişen ses tonlarınızı, yalanlarınızı biliyorsam... Ya sahtekarlıklarınızı biliyorsam... Nasıl oynamak istiyorsunuz peki bu oyunu?.. Karşınızdaki, acımalı ve görmezlikten mi gelmeli sizin kuytuluklarınızdakileri?.. Şefkat mi göstermeli?.. Yoksa derinliklerinizi görmeyen birilerini mi tercih edersiniz?.. Nasıl bir oyun arkadaşı arıyorsunuz?.. "Beni anlamıyorlar" derken, ne kadar anlaşılmak istiyorsunuz, her şeyinizin anlaşılmasını istiyor musunuz gerçekten?.. Hayır… Her şeyin anlaşılmasını istemiyorsunuz... Anlaşılmasını istediğiniz bir bölgeniz var değil mi, beğendiğiniz ve görenlerin beğeneceğine inandığınız... İçtenlikle herkese açtığınızı söylediğiniz bir bölgeniz... Zayıflıklarınızın, eksikliklerinizin, bilgisizliklerinizin, yeteneksizliklerinizin de görülmesini ve anlaşılmasını istiyor musunuz?.. Eğer, ruhunuzu çırılçıplak gören biri olsaydı, "Beni anlıyorlar" diye ağlayacak mıydınız?.. Anlaşılmak istiyor musunuz gerçekten?.. Söylediğiniz her sözün arkasında saklı olan o ikinci sözcüğü de anlasınlar istiyor musunuz? Nereye kadar içten olabileceksiniz? Nasıl oynamak istiyorsunuz bu oyunu?.. Haydi herkes birbiri hakkındaki gerçek düşüncelerini söylesin... En sevdiğiniz insan hakkındaki gerçek düşüncelerinizi söyleyin. Söyleyin ve üç cümle sonra onu aslında o kadar da sevmediğinizi ya da aslında onun o kadar sevgiyi hak eden biri olmadığını keşfedin... Kendinizi anlatın bize... Anlatırken neleri atlayıp geçtiğinizi fark edin... Roger Vaillant'ın "Kanun isimli romanını okumuş muydunuz? İtalya'nın güneyinde oynanan bir oyunun adıdır Kanun. Kazanan, kaybeden hakkında bildiği bütün gerçekleri söylüyor. Bilinen ve söylenmeyen bütün sırlar ortaya çıkıyor... Bütün kasaba birbirinin gizlisini kapalısını öğreniyor. O sakin görünen kasabanın üstüne örülmüş huzur örtüsünün altında ne ihanetler, ne yalanlar, ne fırtınalar yaşandığı ortaya çıkıyor... Bir el böyle bir oyun oynayalım mı?.. Açalım mı kağıtlarımızı?.. Ya her şeyi biliyorsam hakkınızda?.. Ya bilinmesinden en çok korktuğunuz yönünüzü biliyorsam?.. Ya "anlıyor" isem sizi?.. Ya anlaşılmasını istediğiniz sınırların da ötesine geçiyorsa anladıklarım?.. Korkmaz mısınız?.. Nasıl oynamak istiyorsunuz bu oyunu?.. Alay edenler, kendileriyle de alay edildiğini; küçümseyenler, kendilerinin de küçümsendiğini; suçlayanlar, kendilerinin de suçlandığını öğrendiğinde ne yapacak?.. En aldırmaz duranlar, gizli gözyaşlarını gören birileri olduğunu anlayınca ne olacak?.. Sizi anlamadıkları için çok mu üzülüyorsunuz?.. Ya sizi anlarlarsa?.. Ya söylemekten utandığınız kıskançlıklarınızı, içinizi kemiren aşağılık duygularınızı, başkalarının görmemesi için dualar ettiğiniz yetersizliklerinizi fark ediyorlarsa?.. Hadi oyunun ilk turunu ben açayım... Sahtekar olduğunuzu düşünüyorum... Sahtekar olmanıza diyeceğim yok, kim değil ki!.. Ama ya asla sahtekarlık yapmıyormuş gibi davranmanıza ne diyeceğiz, sahtekar olmak değil de hiç sahtekarlık yapmıyormuş gibi durmak bence asıl büyük sahtekarlık... Bir yerinizi özenle gizlerken, hiçbir şey gizlemiyor gibi davranmak ikiyüzlülük... Hele "doğallık" tan söz etmeniz... Hanginiz bir kunduzdan daha doğal olabilir, hanginiz bir tavşan yavrusundan daha doğal davranabilir ki?..Elbette hiçbiriniz... Sizi bir insan yapan da bu kadar doğal olmamanız zaten... Niye doğallığı bu kadar övüyorsunuz öyleyse?.. Çok doğalsınız, çok içtensizin, çok dürüstsünüz ve doğal olmayanlara, içten olmayanlara, dürüst olmayanlara kızıyorsunuz... Biliyor musunuz sahtekar olduğunuzu düşünüyorum!.. Karşınızdakinin gözlerine baktığınızda, sizin hakkınızdaki her şeyi ama her şeyi bildiğini düşünün ve konuşmaya öyle devam edin. Bunu düşündüğünüz andan itibaren tek kelime bile edemeyeceğinizi göreceksiniz... Başka insanlarla konuşabilmenizi, dostluk edebilmenizi, insanlarla sürdürdüğünüz bütün ilişkileri, sizin hakkınızda bilinmesi gerekenleri bilmediklerine güvendiğiniz için sürdürebiliyorsunuz aslında... Hayatınızı ve ilişkilerinizi sırlarınıza, sakladıklarınıza, hakkınızda bilinmeyenlere ve anlaşılmayanlara borçlusunuz... Ama siz içtenlikten, doğallıktan, dürüstlükten söz ediyorsunuz... Nasıl oynamak istiyorsunuz bu oyunu?.. Kendinizle ilgili ne anlatabilirsiniz bize?.. Hangi noktaya kadar anlatabilirsiniz ya da?.. Sınırlarınız ne kadar?.. Sınırlarınız yokmuş gibi davranmak istiyorsunuz. Bilgileriniz sınırsız, yetenekleriniz sınırsız, zekanız sınırsız, dürüstlüğünüz sınırsız, içtenliğiniz sınırsız, doğallığınız sınırsızmış gibi davranmak hoşunuza gidiyor... Ya her şeyi biliyorsam hakkınızda?.. Ya şu anda karşınızda oturan her şeyi biliyorsa?.. Ya sizi bütünüyle, gerçekten anlıyorsa?.. Roger Vaillant'ın yazdığı oyundan oynamak istiyor musunuz?.. Söyleyelim mi hepimiz birbirimiz hakkında bildiklerimizi?.. Kabul ediyor musunuz bu oyunu oynamayı?.. Vahşileşelim mi biraz?.. Karşınızda duranı en dibine kadar anlamak vahşiliktir çünkü... Anlasınlar mı içinizde olup biteni?.. Anlatsınlar mı anladıklarını?.. Nasıl oynamak istiyorsunuz bu oyunu?.. Nereye kadar oynamak istiyorsunuz ya da?.. Doğallığını vahşet çizgisine kadar uzatabilecek misiniz?.. Siz vahşileşirken bir başka vahşinin de size yaklaştığını gördüğünüzde vahşetinizi sürdürebilecek misiniz?.. İçtenliği sizden bir adım öteye taşıyacak, açık sözlülüğü sizinkinden bir cümle daha uzağa götürecek, sizin anlaşılmasını istediğinizden bir nebze daha fazlasını anlayacak birisiyle karşılaşmaya hazır mısınız?.. Anlaşılmak istiyor musunuz? Gerçekten anlaşılmak... Ya her şeyi biliyorsan hakkınızda?.. Ya aklınızdan geçenleri biliyorsam?.. Ya çok derinlerde gizli olanı görüyorsam?.. Sever misiniz gerçekten sizi bu kadar anlayan biriniz?.. Anlaşılmak istediğinizden daha fazla anlaşılmaya razı mısınız?.. Bu oyunu nasıl oynamak istiyorsunuz?.. Yoksa o kadar içten, o kadar doğal, o kadar dürüst olmadığınızı söyleyip içtenliğe, doğallığa, dürüstlüğe doğru biraz yaklaşmayı mı tercih edersiniz?.. Nasıl oynamak istiyorsunuz bu oyunu?.. Anlayalım mı sizi?.. Sizi anlamamak nezaketinden vaz mı geçelim?.. Karşınızdakinin sizinle ilgili her şeyi, ama her şeyi bildiğini, sizi gerçekten anladığını düşünün?.. Bakalım konuşmayı sürdürebilecek misiniz?.. Bir karar verin, nasıl oynayalım bu oyunu?... Bulut (betamix) 1344 15 Ağustos 2005 Pazartesi 13:49:32 Bir kadını ağlatmak çok zor değildir aslında. Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir yazıya... En az erkekler kadar yani! Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur. Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa, ağlatan onun yüreğine ulaşmış demektir. Ama o yüreğin değerini bilememiş olacak ki ağlatan, gözünü bile kırpmadan teker teker batırır iğnelerini yüreğe! Işte o zaman koca bir yumruk gelir oturur boğazına kadının. Yutkunamaz, nefes alamaz; çünkü o koca yumruk canını çok acıtır. Gözleri buğulanır kadının sonra. Ağlamayacağım, der içinden. Ama engel olamaz işte. Çünkü yüreğine ulaşmıştır birileri ve iğneler saplamaktadır.. Bu acıya ne kadar karşı koyabilir ki bir kadın. İnce ince süzülür yaşlar gözünden; önce birkaç damla, sonra bir yağmur seli... Ve kadın ağlar; hem de çok! Sanmayın ki gidene ağlar kadın! Gidenin giderken koparttığı yerdir onu ağlatan, orada bıraktığı yaradır. O yaranın hiç kapanmayacağını, kapansa bile izinin kalacağını bilir kadın; o yüzden ağlar. Ama bilir misiniz, ağlamak kadınları olgunlaştırır. Her damla, daha çok kadın yapar kadınları.Her damla bir derstir çünkü. Bazen kadınlar ağladığında çoğu insan, ağlama niye ağlıyorsun ki, değmez onun için derler. Bilmediklerindendir böyle demeleri. Çünkü yürekleri acıyan kadınlar ağlamazlarsa, ölürler. İçlerindeki zehirdir onları öldüren! Ağlayarak o zehirden kurtulur kadınlar, o irini temizlerler yaralarındaki! Çünkü bilirler, o irin temizlenmezse iltihaba dönüşür yaraları. Dönüşmemesi lazımdır oysa. O yüzden de bolca ağlarlar. Zaman geçer sonra. Kadınlar kendilerine sarılmayı öğrenirler. Umarım öğrenirler, yoksa ruhlar sapkın yollara çarpar kendini. Sapan ruhların doğru yolu bulması da yeni acılar demektir. Bunu bilir kadınlar, o yüzden eninde sonunda öğrenirler kendilerine sarılmayı... Çok ağlayan kadınlar, bir çok şeyden vazgeçen kadınlardır aslında. Her damla olgunlaştırır kadınları evet ama olgunlaştıkça o safça inandıkları aşk gerçeği onların gözünde küçülür.. Küçüldükçe değerini yitirir ve işte o zaman kendilerine sarılıp, yeni bir kadın yaratırlar kendilerinden. Güçlü, yenilmez, mağrur ve aşka inanmayan... İnsanlar soruyorlar çoğu zaman neden bu kadar çok bekar kadın var diye; hepsi kariyer derdinde olan. Çünkü inançlarını yitirdi o kadınlar. Zamanında yüreklerine o kadar çok iğne saplandı ki, o kadar çok ağladılar ki! Artık kendilerinden başka bir doğru olmadığına inanıyorlar, o yüzden kendilerine sarılıyorlar. Çünkü biliyorlar ki sarıldıkları adamlar onları hak etmedi; hem de hiçbir zaman! Hep bir çıkarları oldu sarıldıkları adamların. E o zaman niye sarılsınlar ki! Bulut (betamix) 1344 23 Ağustos 2005 Salı 18:40:20 ... Bulut (betamix) 1344 24 Ağustos 2005 Çarşamba 14:08:59 hayat kimsenin kalbini kirmak icin ozel bir ugras vermez. ama yani basinizdadir aslinda yasanan acilar, siz donup bakmazsiniz sadece. gercekler cirkindir cunku, gozlerini kapatmak daha faydalidir bazi hayatlara. tecavuze mi ugramis -kanali degistir; biri digerini vurmus -yalandir, dizidir; savas varmis -aralara reklam koysak rating alir mi; sokaktaki cocuk daha cok kucuk -ama tiner cekiyor, o halde itilip kakilabilir, zaten yasamaz fazla. ne kadar ukalayiz sevmedigimiz seyler onumuze kondugunda, soguk bir yemegi iter gibi tabaktan tutup, itiyoruz cirkin hayati gulunclestirdigimiz medyayla. hayat bazi insanlarin kalbini daha cok kirar. bazilari uyusamazlar o her gun verilen birkac doz bbg ile, bazilari yutmaz onlara verdiginiz ilaclari, bazilarina hapi yutturamazsiniz, onlar hissederler hayatin acilarini. o yuzden daha cok kirilirlar belki, belki o yuzden daha hassaslar. hissedebildikleri muddetce aci geliyor onlara yasananlar. daha garibi sevmeleri hissetmeyi. iyiyi de kotuyu de hissetmeden yasayamiyorlar. kanamiyorlar paranin, gucun, iktidarin cazibesine, birilerini etkilemek de birinci amac olamiyor onlar icin. ve gercekten hayat bazi insanlarin kalbini daha cok kirar. bazi insanlar daha cok kucukken tanisirlar kalp kirikliklariyla. bazilari kaybederler cok sevdiklerini, bazilari daha cok kucukken ogrenirler terkedilmeyi. bazilarinin alin yazisiyla yazilmistir gozlerindeki huzun. bir sekilde gulumserler yine de. gozleri kapali yuruyenler onlardir sokaklarda. gormek istemedikleri halde daha fazlasini gormekten biktiklari icindir bu yalnizca. Sayfa:1 - 2 - 3İlk sayfa « Geri · İleri » Son sayfa Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.   Ortanokta'ya üyeyseniz fakat siteye giriş yapmamışsanız giriş yapmak için buraya tıklayınız.

• İşlemler
• • Mesaj Panosuna Geri Dön
  • Grup Ana Sayfasına Geri Dön