|
| Gönderen | Mesaj |
|
8 Temmuz 2005 Cuma
00:32:06
|
|
|
Yaşamalı bu hayatı madem geldik bu dünyaya,
basit bir ilke, sanki zorunluluk var işin içinde
kolay değil yaşamak bu hayatı tüm çirkinlikler içinde
neden geldim diye sormalı insan;Neden geldim bu dünyaya?
Cevabı bulmak elbette çok zor henüz bulamadım bende...
Belki yaşamak için aşkı,
Yaşadım aşkımı, aşka doydum sandım vazgeçtim aşkımdan.
Meğerse beni vazgeçiren doymuşluğum değil aşkın alışkanlık haline dönüşmesi ,kötü bir alışkanlık...
Belki yaşamak için sevgiyi,
Gerçek sevgi nedir dedim onu aradım bir müddet
nitekim buldumda annemin yani annelerin yavrusuna beslediği sevgiymiş,
Fakat onunda yavru büyüdükçe değiştiğini gördüm
büyümese belki değişmeyecek sandım yanıldım...
yinede anne sevgisini her sevginin üstünde saydım.
Aşk değildi belkide bizimkisi alışkanlıkdı
alışmamak lazımmış yada alıştırmamak
çünkü ayrılması çok zor oluyor alışınca insan
yani kötü alışkanlıkmış bu aşk dedikleri
ya hiç başlamayacaksın ya da atın ölümü misali..
olsun varsın be!!! yaşadım ya o güzel anları
çeksemde acısını diyebileceksin, keşke demeden
biten aşkının ardından.
İşte hayatın önünde, yaşamalısın ve yaşadıkça göreceksin anlamlı ,anlamsız ya da ne anlam yüklersen o ...
Seveninde söveninde ah edeninde aaaah canı sağolsun
Geleninde gideninde dönmeyeninde aaaah canı sağolsun
Bu dünyaya sevmeye geldim eşi dostu görmeye geldim
Mutlu oldum dertli oldum aşk uğruna sarhoş oldum
Hancı oldum yolcu oldum meşk uğruna sırdaş oldum
Güçlü oldum suçlu oldum dost uğruna yoldaş oldum
Hem soruldum hem sürüldüm ben
Ama hepinizin canı sağolsun...
|
|
Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.
|