|
| Gönderen | Mesaj |
|
25 Şubat 2007 Pazar
06:01:03
|
|
|
Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz, acısınıacımız yaptık çünkü.Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın gözyaşı bileiçimizi parçaladı.Kedilere ağladık, kuşların yasını tuttuk...Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman hayat karşısında bizi zayıf yaptı.Aslında ne güzel şeydir insanın insana yanması sevgili...Ne güzeldir bilmediğin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak.Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep yandım.Yaşamak ne güzeldir be sevgili...Sevinerek, severek, sevilerek, düşünerek...Ve o vazgeçilmez sancılarını duyarak hayatın...
|
|
Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.
|