|
| Gönderen | Mesaj |
|
21 Kasım 2005 Pazartesi
13:28:01
|
|
|
|
Şizofreninin başlangıcındaydım henüz gerçekten.Ortalıkta koşuşturan insanlar vardı.bir sevgilim terk etmiş ve babam ölmüştü aynı yıl.henüz orta 2 ye gidiyodum belki ama aşık olabiliyor ve babam için ağlayabiliyordum.aslında küçük sayılmazdı yaşım.sonra orta 3 e geçtim ve kendime bir gitar aldım.o terk eden sevgilinin tavsiye etttiği bi grubu dinlemeye başladım o sıralar.tonları o kadar güzeldiki sesinde garip bi pisişiklik vardı sanki.ama annem kapattırırdı hep böle bunalım şeyler dinleme diye.ben ilk ölümleri çalmıştım düş' ten.çalarken ağlıyordum yemin ederim başarıyorum diye.şimdi ne hikmetse gitar bile çalmıyorum 2 sene oldu.ama şizofrenimi onlarla çok güzel yaşadım ben.hepsine çok teşekkür ederim.
|
|
Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.
|