|
| Gönderen | Mesaj |
|
Işık(düş sokağı (Işık)
 1237
|
|
9 Eylül 2005 Cuma
20:27:58
|
|
|
Bugünlerde seni düşünüyorum alabildiğine kim olduğunu anlamaya çalışıyorum. Hayatıma tepeden inme girişinle içine düştüğüm şaşkınlıktan kurtulmaya çalışırken kendime dönüyorum bakıyorum içini açıpta yüreğimde hiç dolmayan bir boşluk var sonra sana benzettiğim tek aşkım geliyor aklıma sonra sessizlik oluyor uzunca bir sessizlikten sonra geçenlerde görmem gerektiğini farkettim bir şekilde ulaştım ona ve bana 2 saat bahşettin bu arada bir sen vardın kafamda, yüreğimde yanımdaki o hayatımda. En çok kaybettiğime üzüldüğüm insanın varlığı anlam taşımıyordu çok kızdım kendime sonra güldüm yine çocukluk deyip gülüp geçtim. O gün seni de görmemiştim çok kıymetli oldun benim için sımsıkı sarılmak istedim sana ama yoktun, olsanda buna cesaret edemezdim ben ne kadar istanbullu gibi görünmeye çalışırsam çalışayım sonuçta hala bir anadolu kızıyım gelenekler bakımından değil bundan şikayetçi de değilim ama hala gidipte sevgiliye hiçbir açıklama yapmadan açamam yüreğimi ondan yazıyorum bunları sana belki hiç okumazsın belki yarın görürüm seni ve veririm bu yazıyı artık bir karar vermem gerekiyor. Bunları söylemedikçe sana kendi içimde büyütüp zarar görüyorum. Ne mi istiyorum senden?
Açıkcası bende bilmiyorum ikimizin hayatında da birileri varken hiçbirşey istemeye hakkım yok sanırım ama sadece şunu bilmeni isterim ki bu sana karşı hissettiğim şeyin ne olduğunu bilmiyorum ama eğer aşksa ben aşkımı ortaya koydum bu satırlarda yada abim ol sarılıp omzuna sımsıkı kollarını hissedeyim ama ne olursan ol yakınımda ol istiyorum hepsi bu
Belki bencillikten bahsedecek ve kızacaksın bana ama inan bencillik yada sahip olma gibi bir tutku değil bu. Sen olmasan hayatın sonuda olmayacak bunu biliyorum ama olsanda güzel olur hayatımda...
Sevgiler...
|
|
Mesaja cevap yazmak için gruba üye olmanız gerekmektedir.
|